[หยาดฝน]

แล้วโดยสัญชาตญาณของมนุษย์และสัตว์ก็ต้องสืบพืชสืบพันธุ์ต่อไป ก็มีเจ้าเทวดาจ้อยนางฟ้าจิ๋วเกิดขึ้นมา ตอนมาก็หวังว่าจะเป็นเทวดานางฟ้าตัวน้อย ๆ พอเลี้ยงเข้าไป กลายเป็นเด็กนรก สร้างแต่ความทุกข์ยากลำบากให้กับพ่อแม่ตลอดเวลา ไม่เคยได้นอนเต็มตาสักคืน

เดี๋ยวอึ เดี๋ยวฉี่ เดี๋ยวร้อง เดี๋ยวเจ็บไข้ได้ป่วย พ่อแม่ต้องอดตาหลับ ขับตานอน ดูแลอยู่ตลอดเวลา ด้วยความรักความห่วงใยในตัวลูก แล้วเป็นอย่างไร ก็เหนื่อย ก็ง่วง เครียด ลูกป่วยก็เหมือนกับตัวเองป่วยไปด้วย

ความทุกข์ทับถมมากขึ้น..มากขึ้น แถมยังร่างกายเสื่อมโทรมลงไปอีก จากหนุ่มสาวแข็งแรงก็เป็นวัยกลางคน เป็นคนแก่
ความทุกข์เท่าเดิม ก็คือ หิวต้องกิน กระหายต้องดื่ม ปวดอุจจาระต้องอึ ปวดปัสสาวะต้องฉี่ สกปรกโสโครกต้องคอยขัดสีดูแล เจ็บไข้ได้ป่วยต้องรักษาพยาบาล จนมันแก่ขึ้น ทำอะไรยากขึ้น

ความทุกข์เท่าเดิมก็เหมือนกับทุกข์มากขึ้น แล้วยังต้องทุกข์เพราะลูก ทุกข์เพราะหลาน หวังจะให้ประสบความสำเร็จก็ไม่เอาอ่าว ไปติดยาเสพติดบ้าง ท้องก่อนแต่งบ้าง ความทุกข์ก็ทับถมลงมา เครียด หัวหงอก หน้าเหี่ยว