[หยาดฝน]

จนกระทั่งภาพพระสว่างไสวชัดเจนอยู่ในห้วงนึกของเรา ก็น้อมจิตน้อมใจกราบลงไปตรงนั้น
นั่นคือ..องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เสด็จมาโปรดเรา เราต้องมีคุณสมบัติเพียงพอ พระองค์ท่านถึงได้ให้การอนุเคราะห์สงเคราะห์ พระองค์ท่านไม่อยู่ที่ใดเลย นอกจากอยู่บนพระนิพพาน เราเห็นพระองค์ท่าน คือ อยู่ใกล้กับพระองค์ท่าน เราอยู่ใกล้กับพระองค์ท่าน คือ เราอยู่บนพระนิพพาน

ให้ตั้งใจว่า..ถ้าวันนี้หมดอายุขัยตายลงไปก็ดี หรือเกิดอุบัติเหตุอันตรายใด ๆ ถึงแก่ชีวิตก็ตาม เราขอมาอยู่กับองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่พระนิพพานนี้แห่งเดียวเท่านั้น

แล้วกำหนดดูว่ายังมีลมหายใจและคำภาวนาอยู่หรือไม่
ถ้ายังมีลมหายใจ กำหนดลมหายใจไปด้วย
ถ้ายังมีคำภาวนา กำหนดคำภาวนาไปด้วย
ถ้าลมหายใจเบาลง กำหนดรู้ว่าลมหายใจเบาลง
ถ้าลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป ให้กำหนดรู้ว่าลมหายใจหายไป คำภาวนาหายไป ไม่ต้องไปดิ้นรนภาวนาใหม่ ไม่ต้องไปดิ้นรนหายใจใหม่

กำหนดใจเกาะอยู่ที่ภาพพระให้มั่นคง ชัดเจน แจ่มใส อยู่ในห้วงนึกของเรา
พยายามรักษาอารมณ์นี้เอาไว้ จนกว่าจะได้ยินสัญญาณบอกว่าหมดเวลา