[หยาดฝน]

เมื่อภาพพระและลมหายใจมั่นคงแล้ว ก็กำหนดภาพให้นิ่งอยู่บนศีรษะของเรา
หายใจเข้า..ให้ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก..ให้ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น

กำหนดให้ความสว่างจากภาพพระครอบคลุมตัวเราลงมา
หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น

อย่าใช้สายตาเพ่งภาพพระ อย่าเอารายละเอียดของภาพพระ อย่าเอาความสว่างมากน้อยเป็นประมาณ
แค่รู้สึกว่ามีพระพุทธรูปสว่าง ๆ อยู่บนศีรษะของเรา ครอบคลุมตัวเราลงมา จนตัวเรากับพระสว่างกลมกลืนเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน
หายใจเข้า..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น
หายใจออก..ภาพพระสว่างขึ้น ตัวเราสว่างขึ้น

การปฏิบัติธรรมต้องรู้จักวางอุเบกขา ได้แค่ไหน พอใจแค่นั้น