[เถรี]

ในส่วนของวัตถุมงคลที่สร้างจากยาวาสนาจินดามณีนั้น ถ้าเราจะติดตัวเอาไว้เพื่อป้องกันอันตราย ให้ใช้คาถา พา มา นา อุ กะ สะ นะ ทุ ทุ สะ นิ มะ ต่อด้วย นะ โม พุท ธา ยะ

ถ้าหากว่าจะเสกยารับประทาน ให้ใช้ พุทธะรัตตะนัง ธัมมะรัตตะนัง สังฆะรัตตะนัง โอสะถัง อุตตะมัง วะรัง สัพพะทุกขัง สัพพะโรคัง วินาสเสติ อะเสสะโต ต่อด้วย นะ โม พุท ธา ยะ เช่นกัน

ส่วนการพกติดตัวให้เป็นเมตตามหานิยมนั้น คาถาที่ใช้เสก กระผม/อาตมภาพพิจารณาดูแล้วว่าเป็นคาถาที่เหมาะแก่ผู้ชายเท่านั้น เพราะใช้ว่า อิตถีจิตตัง ปิยังมะมะ ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ถ้าเป็นผู้หญิงก็ควรที่จะใช้ว่า ปุริสังจิตตัง ปิยังมะมะ เพื่อที่จะให้ผู้ชายเมตตาแก่ตน หรือถ้าหากว่าจะเอาสมบูรณ์แบบ ก็ว่าเสียทั้งคู่เลย ก็คือ ปุริสังจิตตัง ปิยังมะมะ อิตถีจิตตัง ปิยังมะมะ ว่าควบคู่กันไปเลย

แต่ขอบอกว่า คำว่า ปุริสังจิตตัง ปิยังมะมะ นั้นไม่ได้มีอยู่ในตำรา แต่ว่ากระผม/อาตมภาพ เห็นว่ากล่าวถึงอิตถีอย่างเดียว ทำให้ผู้หญิงเสียเปรียบก็เลยเอาผู้ชายมาร่วมวงด้วย ผู้หญิงเขาจะได้ไม่เสียเปรียบเรา

ดังนั้น..เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าจะใช้ ท่านที่ทราบก็ใช้ไปตามที่ตนเองถนัด แต่อย่ายกเอาไปเถียงกันว่าครูบาอาจารย์บอกมาอย่างนี้ เพราะว่าตามตำราการใช้ยาวาสนาจินดามณีซึ่งมีอยู่หลายหน้ากระดาษนั้น ไม่ได้บอกกล่าวถึงการใช้ในแนวเมตตามหานิยมด้วยคาถานี้ แต่เป็นกระผม/อาตมภาพเติมให้เองเท่านั้น

และบุคคลที่จะสร้างวัตถุมงคลด้วยยาวาสนาจินดามณีก็มีน้อย ที่เห็นเป็นล่ำเป็นสันอยู่ ก็มีหลวงปู่ทองอยู่ วัดท่าเสา พระครูอาทรธรรมนิเทศก์ (ทองอยู่ อตฺตทีโป) เท่านั้น ท่านอื่น ๆ ส่วนใหญ่ก็ปั้นเป็นยา เพราะว่าถ้าสร้างเป็นองค์พระแล้วก็จะสิ้นเปลืองวัสดุไปมาก เนื่องเพราะว่าองค์พระอย่างของหลวงปู่ทองอยู่นั้นก็องค์ค่อนข้างจะใหญ่ ถ้าปั้นเป็นยาวาสนาจินดามณีก็ได้เป็นสิบ ๆ เม็ดทีเดียว

ดังนั้น..ท่านทั้งหลายที่ทำยาขึ้นมาด้วยการที่เสาะแสวงหาส่วนผสมได้โดยยาก ก็มักจะทำเป็นวัตถุมงคลแค่ไม่กี่องค์ เอาไว้ใช้เองบ้าง เอาไว้ให้ลูกศิษย์ใกล้ชิดได้ใช้บ้าง ส่วนที่เหลือก็มักจะปั้นเป็นเม็ดยาเสียทั้งหมด ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ใครมีวัตถุมงคลที่สร้างด้วยยาวาสนาจินดามณีก็รักษาติดตัวเอาไว้ให้ดี เพราะว่าไม่ใช่สิ่งที่จะมีหรือหาได้ทั่วไป

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพฤหัสบดีที่ ๓ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)