[เถรี]

ตรงจุดนี้ในช่วงที่ภาวะสงครามและภาวะการแพร่ระบาดของเชื้อโรค ประเทศต่าง ๆ ที่จะปลูกพืชปลูกผักก็เป็นไปได้น้อย ถ้าหากว่าทางรัฐบาลของเรา โดยเฉพาะเจ้าหน้าที่ในท้องถิ่น ข้าราชการในท้องถิ่น ไม่ว่าจะเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลก็ดี เทศบาลก็ดี หรือว่าทางอำเภอ ทางจังหวัดก็ตาม มีการสนับสนุน หาตลาดให้ หรือว่าช่วยแนะนำตลาดที่สมควรจะจำหน่าย หรือไม่ก็หาปุ๋ย หายาฆ่าแมลง ในลักษณะของการจัดรวมตัวเป็นสหกรณ์ ก็จะทำให้ญาติโยมทั้งหลายที่ทำอาชีพเกษตรกรเหล่านี้ สามารถที่จะลดต้นทุนลงไปได้มาก แล้วในขณะเดียวกัน เมื่อทำออกมาแล้วมีตลาดให้จำหน่ายได้ ก็ทำให้ท่านทั้งหลายเหล่านี้มีกำลังใจที่จะกระทำอาชีพนี้กันต่อไป

ญาติโยมทั้งหลายต้องเข้าใจว่า ประเทศของเรานั้นเป็นประเทศเกษตรกรรมมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว โดยเฉพาะทฤษฎีเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ นั้น ก็เน้นในเรื่องของการเกษตร เพราะว่าถ้าเราทำในเรื่องของพืชผลการเกษตร ปลูกข้าว มีแหล่งน้ำ มีพืชผักระยะสั้น มีพืชผลระยะปานกลาง มีผลไม้ยืนต้นที่สามารถจำหน่ายได้ระยะยาว เราจะลำบากในการลงทุนไม่เกิน ๓ ปี ๕ ปี เมื่ออยู่ตัวแล้ว เราก็จะมีกินตลอดไป ถ้าหากว่าเหลือจากกิน เราค่อยเอาไปจำหน่าย หารายได้เข้ามาเสริมครอบครัวของเราให้มั่นคงยิ่งขึ้น

ดังนั้น...ท่านทั้งหลายซึ่งมีที่ดินอยู่ ในขณะที่ทางประเทศอื่น ๆ มัวแต่รบราฆ่าฟันกัน เราก็ควรที่จะรีบในการปลูกพืชผักสวนครัว ตลอดจนกระทั่งพืชผลการเกษตรอื่น ๆ โดยกำหนดพืชอายุสั้น ในเวลาไม่กี่วันก็กินได้ พืชอายุปานกลาง อย่างเช่น ๓ เดือน ๖ เดือน ๑ ปีก็เก็บกินได้ แล้วในขณะเดียวกัน พืชผลยืนต้นที่ใช้ระยะเวลาอย่างน้อย ๓ ปี ๕ ปีถึงจะให้ผล พร้อมกันนั้นเมื่อมีแหล่งน้ำ เราก็เลี้ยงปลาด้วย เลี้ยงไก่บนบ่อปลาด้วย เราก็จะมีอาหารโปรตีนจากปลา จากไข่ จากไก่ เข้ามาเสริมกับพืชผักผลไม้ที่มีอยู่

ความมั่นคงทางอาหารเป็นความมั่นคงอย่างแท้จริง ต่อให้เขารบราฆ่าฟันกันขนาดไหนก็ตาม ถ้าหากว่าเราเดินออกไปรอบบ้าน แล้วสามารถเก็บกินได้ เราก็ไม่จำเป็นที่จะต้องไปพึ่งพาคนอื่นเขา

ตรงส่วนนี้องค์ในหลวงรัชกาลที่ ๙ ทรงคิดเอาไว้อย่างรอบคอบแล้ว เพียงแต่ว่าท่านทั้งหลายส่วนหนึ่งนั้นไม่ชอบงานหนัก กลัวเหนื่อยกลัวยากลำบาก แล้วก็มักจะไปกู้เงิน เพื่อที่จะไปประกอบกิจการลงทุนที่เห็นผลในระยะสั้น