[เถรี]

การที่จะทำสิ่งหนึ่งประการใด อย่าหาตัวประกัน ก็คืออย่าถามคนอื่น เราต้องตัดสินใจ และรับผิดชอบการตัดสินใจของเราเอง ผิดก็คือผิด เก็บไว้เป็นบทเรียน คราวหน้าจะได้ทำถูก ถ้าทำถูกก็จดจำเอาไว้ว่า คราวหน้าเราต้องตัดสินใจในลักษณะแบบนี้ ไม่ใช่ไปเที่ยวถามคนอื่นว่า "ผมควรทำอย่างไรครับ ?"

โดยเฉพาะการปฏิบัติธรรมเพื่อมรรคเพื่อผล ถ้าเราขาดการตัดสินใจที่เด็ดขาด โอกาสเข้าถึงมรรคผลจะไม่มีเลย แม้แต่พระพุทธเจ้าก็เป็นเพียงผู้บอกเท่านั้น การตัดสินใจจะทำ หรือไม่ทำ จะเอาหรือไม่เอา อยู่ที่ตัวเอง

บางท่านอาจจะสงสัยว่าสมัยพุทธกาล พระพุทธเจ้าเทศน์ครั้งเดียวเป็นพระอรหันต์กันมากมาย แต่สมัยนี้ฟังเทศน์กันมานับครั้งไม่ถ้วนแล้วไม่ได้อะไร เหตุก็เป็นเพราะว่าเราตัดสินใจไม่เป็น ดังนั้น...เมื่อฟังแล้วเข้าใจว่าหลักธรรมตรงไหนเป็นประโยชน์ และเราทำได้ ให้ตัดสินใจเดี๋ยวนั้นเลยว่าเราจะทำ และจะรักษากฎเกณฑ์กติกานี้ด้วยชีวิต ถ้าในลักษณะอย่างนี้ มรรคผลก็จะเข้าถึงท่านโดยง่าย

เรื่องที่สำคัญที่สุดในการปฏิบัติธรรมก็คือ ถ้าได้..เราเอา ตัดสินใจว่าเราจะทำตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ถ้าท่านทั้งหลายสามารถรักษากำลังใจที่เด็ดขาดแน่นอนแบบนี้เอาไว้ ต่อให้มรรคผลระดับสุดท้าย คือความเป็นพระอรหันต์ ก็ไม่ใช่ของยาก