[หยาดฝน]

องค์สมเด็จพระทศพลบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรานั้น เมื่อประสูติแล้วก็ใช้ชีวิตอย่างราชกุมารอยู่ทั่วไป จนกระทั่งพบเห็นเทวทูตทั้ง ๔ คือ คนแก่ คนเจ็บ คนตาย และสมณะ จึงเกิดปัญญาขึ้นมาว่า ในเมื่อหลักธรรมที่ให้คนแก่ คนเจ็บ คนตาย มีอยู่ หลักธรรมที่ทำให้ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย ก็ต้องมีด้วย

องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราจึงได้ปรารภที่จะออกบวช และก็ได้ศึกษาพากเพียรเรียนรู้อยู่ถึง ๖ ปีเต็ม ๆ ก่อนที่จะตรัสรู้อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ กลายเป็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา และได้ตรากตรำพระวรกาย ทรงสั่งสอนสัตว์โลกอยู่ถึง ๔๕ ปีเต็ม ๆ จึงได้เข้าสู่ปรินิพพาน

องค์สมเด็จพระจอมไตรบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรานั้น ไม่ว่าจะตรัสสิ่งหนึ่งประการใดก็ตาม กล่าวกันว่าไม่มีคำสอง ก็คือไม่มีความผิดพลาด ไม่สามารถแปรเป็นอื่นไปได้