[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันจันทร์ที่ ๑๕ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ ตั้งแต่ช่วงเช้ากระผม/อาตมภาพก็ได้ทำการบวงสรวงบูชาพระรัตนตรัย และปลุกเสกวัตถุมงคลให้กับพระครูวิโรจน์กาญจนเขต, ดร. เจ้าอาวาสวัดอุทยาน

คราวนี้ในการปลุกเสกนั้น ท่านขอให้ช่วยจารแผ่นชนวนเพื่อที่จะหล่อพระพุทธรูปด้วย ทำให้กระผม/อาตมภาพนึกขึ้นมาได้ว่า สมัยที่อยู่กับพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ ที่วัดท่าซุงนั้น เรื่องพวกนี้แทบจะไม่มีใครเอาเลย จะมีเป็นหลักอยู่ก็คือหลวงพี่ไพบูลย์ คุณวิปุโล ซึ่งเป็นพระระดับครูบาอาจารย์ของกระผม/อาตมภาพเอง อีกท่านหนึ่งก็คือหลวงพี่สามารถ ฐานิสฺสโร หรือว่าภายหลังสึกหาลาเพศออกไป กลายเป็นนายสามารถ สุขสาธุไปแล้ว

กระผม/อาตมภาพเองเพียรพยายามในการเขียนอักขระเลขยันต์ต่าง ๆ แล้วนำไปให้หลวงพี่ไพบูลย์ท่านช่วยตรวจดู ว่ามีอะไรผิดเพี้ยนผิดพลาดบ้าง จะได้แก้ไขให้ถูกต้อง ดังนั้น..ในระยะแรกของการเขียนอักขระเลขยันต์เป็นภาษาขอมนั้น ถ้ามีอะไรผิดพลาด กระผม/อาตมภาพขอยกให้เป็นผลงานของหลวงพี่ไพบูลย์ จั่นแจ่ม หรือว่าหลวงพี่ไพบูลย์ คุณวิปุโล ซึ่งท่านได้เมตตาช่วยตรวจช่วยทานแล้ว ตัวเราที่เป็นนักเรียนย่อมไม่รู้ว่าผิดหรือถูก ก็ต้องเชื่อตามครูบาอาจารย์อย่างเดียว

ภายหลังเมื่อได้ร่วมงานในการสร้างพระวิสุทธิเทพ (พิมพ์หนา) กับทางด้านหลวงพี่สามารถ ฐานิสฺสโร เจ้าคุณหลวงตาพระราชภาวนาพัชรญาณ วิ. หรือว่าหลวงตาวัชรชัย ตลอดจนกระทั่งหลวงพี่สมปอง (พระครูปลัดสิทธิวัฒน์ สมปอง สุธมฺมสนฺตจิตฺโต) และพระน้องอีกหลายรูป ก็ได้ศึกษาเรื่องของเลขยันต์และการทำผงวิเศษต่าง ๆ เพิ่มเติมขึ้นมาอีกหลายอย่าง

จนกระทั่งภายหลังได้ไปเฝ้าไข้หลวงปู่มหาอำพัน หรือท่านเจ้าคุณพระภาวนาปัญญาวิสุทธิ์ (อำพัน อาภรโณ บุญ-หลง) แห่งวัดเทพศิรินทราวาส ก็โดนท่านบังคับให้เรียนอักขระขอมหลักสูตรเร่งรัด โดยที่ท่านเพียรพยายามถ่ายทอดวิชาการหลายอย่างให้ เพราะเกรงว่าท่านจะมรณภาพเสียก่อนที่กระผม/อาตมภาพจะเรียนสำเร็จ

แต่กระผม/อาตมภาพก็เกรงเช่นกันว่า ถ้าท่านถ่ายทอดหมดแล้วก็จะไปเลย จึงพยายาม "กั๊ก" บางวิชาเอาไว้ ยังไม่ขอศึกษา อย่างเช่นวิชาการสับกระดานรักษาโรค เป็นต้น แต่ปรากฏว่าสังขารร่างกายของหลวงปู่มหาอำพันท่านไม่อำนวย ในที่สุดแม้ว่าท่านยังถ่ายทอดวิชาให้ไม่ครบถ้วน ก็มรณภาพอยู่ดี..!