[เถรี]

ในขณะเดียวกัน ก็ต้องเป็นบุคคลที่ขยัน พากเพียรพยายามกระทำในสิ่งต่าง ๆ ด้วยตนเอง เพราะว่าเป็นเรื่องที่คนอื่นทำแทนไม่ได้ ต่อให้เป็นแฟนก็ทำแทนไม่ได้ ต้องกระทำด้วยตนเอง ก็คือปฏิบัติในไตรสิกขา รักษาศีล เจริญสมาธิภาวนา ใช้ปัญญาประกอบให้รู้แจ้งเห็นจริง ว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้ในโลก ไม่ว่าจะเป็นตัวเรา บุคคลอื่น สัตว์อื่น วัตถุธาตุต่าง ๆ ประกอบไปด้วยความไม่เที่ยงเป็นปกติ มีแต่ความทุกข์เป็นปกติ ท้ายที่สุดก็ยึดถือมั่นหมายอะไรไม่ได้ ไม่มีอะไรเป็นตัวตนเราเขาหลงเหลืออยู่เลย

ถ้าหากว่าเราสามารถทำใจเช่นนี้ได้ ก็จะถอนใจจากการยึดเกาะร่างกายของตนเอง ถ้าหากว่าถอนใจจากการยึดเกาะร่างกายของตนเองได้ ก็จะไม่ยึดเกาะร่างกายของคนอื่น ไม่ยึดเกาะร่างกายของสัตว์อื่น ไม่ยึดเกาะสิ่งหนึ่งประการใดในโลกนี้

ถ้าหากว่าท่านทั้งหลายถอนใจออกมาได้ในเบื้องต้น ก็ย่อมเข้าถึงมรรคถึงผลในระดับพระโสดาบัน

ถ้าหากว่าท่านสามารถทำใจของตนให้ถอนออกได้มากขึ้นไป ก็สามารถเข้าถึงมรรคถึงผลในระดับของพระสกทาคามี

ถ้าหากว่าชำระใจของตนให้ผ่องใส ปราศจากราคะ โลภะ โทสะ ท่านก็จะเข้าถึงความเป็นพระอริยเจ้าในระดับพระอนาคามี

ถ้าท่านไม่ยึดไม่เกาะสิ่งหนึ่งประการใดเลย รู้ว่าดีก็ทำ รู้ว่าชั่วก็ละ ไม่ยึดเกาะทั้งดีทั้งชั่ว ท่านก็จะผ่ากลางของความดีความชั่ว คือหลุดพ้นจากกองทุกข์เข้าสู่พระนิพพานได้ดังที่ทุกคนปรารถนา

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมที่ฟังอยู่ ทั้งในที่นี้ ทั้งในประเทศ และต่างประเทศแต่เพียงเท่านี้...ขอเจริญพร


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๒ เมษายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)