[เถรี]

วันนี้เป็นวันจันทร์ที่ ๑๗ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔ ช่วงนี้ในกลุ่มไลน์พระสังฆาธิการ มีสิ่งที่ในโซเชียลเขาเรียกว่า "ดราม่า" เกิดขึ้น ก็คือมีการสอบถามกันว่า พระภิกษุฟ้องร้องกับฆราวาสต้องอาบัติปาราชิกจริงหรือ ?

ความจริงเรื่องนี้มีมานานแล้ว ตั้งแต่ตอนที่ "พุทธอิสระ" มีเรื่องฟ้องร้องกัน ก็มีการยกเรื่องนี้ขึ้นมาว่ากล่าว ตอนนี้ที่เรื่องกลับมาดังใหม่ ก็เพราะว่ามีพระรูปหนึ่งที่เขาเรียกกันว่า "หลวงพี่กาโตะ" จะฟ้องร้องญาติโยม จึงมีการยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดกันอีก ซึ่งผมเองก็แปลกใจมากว่า ทำไมไม่มีใครออกมาอธิบายเรื่องนี้ให้ชัดเจน ? และโดยเฉพาะแต่ละวัดในประเทศไทย สามหมื่นกว่าวัด (เอาแค่มหานิกาย) ผมมั่นใจว่ามีพระไตรปิฎกอยู่ทุกวัด และบางวัดก็มีมาก อย่างของวัดท่าขนุนก็มีตั้ง ๗ - ๘ ชุด ทำไมไม่มีใครไปเปิดพระไตรปิฎกดูบ้าง ว่าความจริงเป็นอย่างไร ?

ยังโชคดีที่ผมได้ทำตามที่หลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ท่านบอกไว้ คือ ท่านบอกว่า "ถ้าเป็นไปได้ให้อ่านพระไตรปิฎกสักปีละหนึ่งจบ" แต่ผมทำไม่ได้อย่างที่ครูบาอาจารย์สั่ง เพราะว่าบวชมาจนถึงป่านนี้ ๓๕ พรรษา ผมอ่านไปได้แค่ ๗-๘ จบ เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่า ถ้าส่วนไหนเข้าใจยาก ผมจะไม่ปล่อยให้ผ่านไป แล้วในส่วนของพระอภิธรรมนั้นก็เป็นกระดูกล้วน ๆ แทะไม่เข้า..! จึงต้องค่อยเป็นค่อยไป ค่อย ๆ ดู ดังนั้น...กว่าจะได้แต่ละจบจึงนานมาก..แต่ก็ยังได้อ่าน

เนื้อหานี้จะว่าไปแล้วก็เจอง่ายที่สุด เพราะว่าอยู่ในพระไตรปิฎกเล่ม ๑ เลย ซึ่งก็คือพระวินัยปิฎกเล่ม ๑ ในมหาวรรค ภาค ๑ ผมบอกรายละเอียดได้ขนาดนี้ คุณไม่ต้องแปลกใจ ลองอ่านหลาย ๆ รอบเดี๋ยวก็จะจำได้แบบผมเอง

ในมหาวรรคภาค ๑ ข้อที่ ๙๙ ภิกษุไปตู่เอาที่สวนของชาวบ้าน ในเมื่อชาวบ้านเขาไม่ยินยอม ก็มีการฟ้องร้องกันขึ้นมา

ในข้อที่ ๑๐๐ นั้นหนักกว่าอีก ภิกษุไปตู่เอาที่วัด พูดง่าย ๆ ก็คือที่ของชาวบ้าน ที่ของวัด แต่บอกว่าเป็นของตัวเอง เมื่อโดนเจ้าของคัดค้านก็ไปฟ้องร้องกับตุลาการ ซึ่งสมัยนี้ก็คือผู้พิพากษา

ในข้อที่ ๑๐๑ ภิกษุตู่เอาที่นาของชาวบ้าน

ข้อที่ ๙๙ ตู่เอาที่สวน ข้อที่ ๑๐๐ ตู่เอาที่วัด ข้อที่ ๑๐๑ ตู่เอาที่นา

ข้อต่อไป ข้อที่ ๑๐๒ ภิกษุไปล้อมเอาที่คนอื่น ถ้าสมัยนี้ก็คงประมาณปักรั้วกั้นเขตอะไรทำนองนั้น คำว่า ตู่ ในที่นี่ ก็คือโกงของคนอื่นเป็นของตัวเองแบบหน้าด้าน ๆ ถ้าหากว่าท่านนายกรัฐมนตรี พลเอกประยุทธ์ จันทร์โอชา ฟังอยู่ด้วย ก็กรุณาอย่าเพิ่ง "หัวร้อน" เพราะว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับท่าน..! สำนวนในพระไตรปิฎกกล่าวไว้อย่างนั้นเอง

แล้วก็ขยับไปที่ข้อ ๑๐๙ ครับ ภิกษุรับฝากของ เมื่อเจ้าของมาขอคืน ก็บอกว่าไม่ได้รับฝากไว้ เจ้าของก็ต้องฟ้องร้อง