[เถรี]

ฉะนั้น..เรื่องของการครองชีวิตคู่นี่ยากสุด ๆ ถ้าหากว่าใครเคยศึกษาตำราพรหมชาติมาเกี่ยวกับสมพงศ์คู่มา เขาบอกว่าคู่ที่มีความสุขก็คือคู่มนุษย์กับมนุษย์ ยักษ์กับยักษ์ เทวดากับนางฟ้า ข้ามคู่เมื่อไรก็ยุ่งเมื่อนั้น ประมาณว่านางฟ้าไปเจอกับยักษาอย่างนี้ หรือไม่ก็มนุษย์เจอกับยักษี เจริญ...! มีหวัง โดนแม่แหกอกอยู่ทุกวัน..!

เคยได้ยินเรื่องของภริยา ๗ ประเภทกันบ้างไหม ? จริง ๆ แล้วต้องสามีด้วย แต่คราวนี้โบราณเขาถือผู้ชายเป็นใหญ่ เรื่องนี้อย่าเรียกร้องสิทธิสตรี เพราะว่าการสร้างบารมีมา กว่าจะบรรลุมรรคผล เราต้องเกิดเป็นผู้หญิงก่อน จนกระทั่งบารมีมากขึ้น ๆ ถึงอุปบารมีขั้นปลายก็จะค่อย ๆ เกิดเป็นผู้ชาย แต่พอกลายเป็นผู้ชายมา นิสัยความเป็นผู้หญิงยังติดมา เราก็ไปเรียกแบบดูถูกดูแคลนว่า "อีตุ๊ด"

ขณะเดียวกัน พอบารมีใกล้ถึงอุปบารมีขั้นปลาย ยังไม่ได้เกิดเป็นผู้ชาย นิสัยความเป็นผู้ชายเกิดขึ้นในคราบผู้หญิง เราก็ไปดูถูกดูแคลนเขาว่า "อีทอม" ซึ่งความจริงแล้วเป็นเรื่องปกติของการสร้างบารมี จะต้องเป็นอย่างนี้ทุกคน เพราะฉะนั้น..เรื่องนี้ไม่ใช่ว่าผู้ชายพูด แล้วยกผู้ชายเป็นใหญ่

ถ้าว่ากันในเรื่องของวัฏสงสาร ในเรื่องของการเวียนว่ายตายเกิด ผู้ชายสร้างบารมีมามากกว่า แต่มีผู้หญิงประเภทหนึ่งที่สร้างบารมีมามากเท่าไร ก็ยังต้องเป็นผู้หญิง ก็คือบุคคลที่อธิษฐานมาเป็นเนื้อคู่ของพระโพธิสัตว์ หรือบุคคลที่อธิษฐานมาเพื่อเป็นพุทธมารดา เราจะเห็นว่าเมื่อพรรษาที่ ๗ องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จขึ้นสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพื่อเทศน์โปรดพุทธมารดา พระอินทร์ต้องไปเชิญเทพบุตรที่สวรรค์ชั้นดุสิตมา นั่นแหละคือพุทธมารดา ก็คือพอไม่จำเป็นต้องเกิดเป็นมนุษย์ ท่านก็อยู่เต็มบุญเต็มบารมีของตน ก็ต้องเป็นเทพบุตร