[เถรี]

ประการต่อไป เป็นวิทยาศาสตร์มาก ฝรั่งเขาทดลองแล้ว ให้คนขับรถกินเบียร์ ๒ กระป๋อง ซึ่งมีแอลกอฮอล์แค่ ๓ เปอร์เซ็นต์ เบียร์บ้านเรานี่แอลกอฮอล์ดุที่สุด ๕ เปอร์เซ็นต์ เบียร์ต่างประเทศเขาให้แค่ ๓ เปอร์เซ็นต์ กินเบียร์ ๒ กระป๋อง ถอยรถเข้าซองไม่ได้ ชนกรวยกระจายทุกทีเลย..! นั่นเขาไม่เมานะ แต่กะระยะผิดหมดแล้ว ก็แปลว่า แอลกอฮอล์ถึงดื่มแล้วไม่เมา ก็เป็นโทษแก่ตัวเอง

ประการต่อไป เปรียบเทียบว่า ถ้าเป็นเขื่อน มีรูรั่วเล็ก ๆ ปล่อยให้น้ำไหลผ่านได้ แรงดันน้ำดันไปเรื่อย ดันไปเรื่อย ปล่อยน้ำไหลผ่านไปเรื่อย รูนั้นก็จะกว้างขึ้นเรื่อย แล้วท้ายที่สุด ถ้ากว้างพอเขื่อนก็พัง ซึ่งจะมาโยงกับประการสุดท้ายว่า เราเปิดโอกาสให้ตัวเองทำชั่วโดยหาเหตุผลว่ากินแล้วไม่เมา ไม่ผิด

กิเลสนั้นมีมายามาก ถ้าครั้งต่อไปอยากกินอีก กิเลสก็จะบอกว่า คราวที่แล้วยังได้เลย เอาอีกหน่อยเถอะ ไม่เมาหรอก ก็กินต่อ แล้วข้ออ้างก็จะมากขึ้นไปเรื่อย ไอ้จากที่ไม่เมาก็จะเริ่มเมา จากที่บอกว่าไม่ผิดก็จะเริ่มผิด แล้วในเมื่อผิดมาก ๆ บาปไหม ? ก็บาป เพราะบาปแปลว่าชั่ว..!

เพราะฉะนั้น..เรื่องพวกนี้ ถ้าหากว่าจะอธิบายให้ชัด ต้องไปทีละขั้น อยู่ในลักษณะของวิภัชชพยากรณ์ แยกแยะเป็นส่วน ๆ แล้วค่อยตอบ

พอไปถึงประการสุดท้าย พระพุทธเจ้าตรัสถึงโทษของการดื่มสุรา หรือโทษของการเป็นนักเลงสุรา ท่านที่เรียนนักธรรมชั้นตรีก็ดี ธรรมศึกษาชั้นตรีก็ดี ทราบซึ้งมาก เสียเงินทอง เสียสุขภาพ เสียชื่อเสียง ไม่มีใครให้ความเชื่อถือ มีโอกาสโดนใส่ร้ายได้ตลอดเวลา แย่พอหรือยัง ?

ฉะนั้น..เรื่องพวกนี้ ถ้าหากว่าจะอธิบายตามหลักของอภิธรรมก็ใช่อย่างที่พระอาจารย์ท่านว่า แต่ก็ยากเกินไป เอาง่าย ๆ อย่างที่กระผม/อาตมภาพว่าไปดีกว่า ชัดเจนด้วย ไม่ต้องเสียเวลานั่งเถียงกันอีกว่า "กินโดยมีเจตนา จิตเป็นมิจฉาทิฏฐิ เพราะตั้งใจกระทำผิด" โอ๊ย..ฟังแล้วเครียด..!