[คนเก่า]

นึกถึงยอดม้าแข่งอมตะนิรันดร์กาลของออสเตรเลีย ที่เขาถึงกับต้องดองหัวใจเก็บไว้ในอนุสรณ์สถาน ณ กรุงแคนเบอร์ร่าเป็นที่ระลึก

ครั้งม้าแข่งตัวนี้แรกมาถึงประเทศออสเตรเลีย เจ้าของได้ขอให้เจ้าหน้าที่ศุลกากรเชื้อสายไทยช่วยตั้งชื่อ จึงได้ชื่อเป็นไทยว่าฟ้าแลบ

เจ้าของได้ฝึกฟ้าแลบด้วยการให้วิ่งแข่งกับม้าอื่น แต่ให้ดึงม้าอื่นไว้ไม่ให้ขึ้นหน้า บ่มเพาะนิสัยยอดม้าอาชาไนยให้กับฟ้าแลบที่ต้องวิ่งแซงและนำหน้าม้าอื่นให้ได้ ซึ่งก็สำเร็จอย่างงดงาม ฟ้าแลบอยู่หลังม้าอื่นไม่เป็นจริง ๆ ทุกครั้งที่ลงแข่งจะต้องควบสุดชีวิตนำหน้าม้าอื่นให้ได้ เข้าวินทุกครั้ง จนเป็นโรคสังคมรังเกียจ ไม่มีใครยอมแข่งด้วย

เจ้าของต้องต่อให้ด้วยการถ่วงน้ำหนักที่อาน เพื่อหาเงินจากฟ้าแลบต่อไป และในเมื่อฟ้าแลบยังชนะอยู่เรื่อย ๆ น้ำหนักถ่วงก็ถูกเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนในที่สุดหัวใจของฟ้าแลบสุดที่จะทนต่อไปได้ ฟ้าแลบล้มเมื่อสิ้นสุดการแข่งครั้งสุดท้าย