[เถรี]

พระอาจารย์กล่าวว่า "เห็นพระงาช้างที่ลงในกระทู้ของตัวเล็กไหม ? มีคนเขากลัวโดนปรับ ๓ ล้านบาท เขาเลยเอาไปทิ้งไว้ที่วัดท่าขนุน พระทุกรูปบอกว่าเป็นพระเรซิ่น อาตมาไปพลิกซ้ายพลิกขวา เห็นลายงา "เฮ้ย..ไม่ใช่เรซิ่น" ๓ องค์นี้คาดว่าจะแกะจากขนาย คืองาช้างตัวเมีย หรือไม่ก็งาช้างสีดอที่บางตัวมีงาเล็ก ๆ เพราะว่าด้านข้างไม่มีลาย ต้องพลิกตะแคงดู มองย้อนขึ้นถึงจะเห็นลายงา ช่างเขาแกะไม่พ้นผิวงา พอไม่พ้นผิวงาก็ไม่เห็นลาย ทีนี้พอตะแคงดูจากด้านพระบาทขึ้นไป "อ๋อ..ลายงาอยู่นี่เอง"

ที่เซียนที่สุดก็ต้องพระครูปลัดปิง ท่านเลือกจองวันพุธเลย อาตมาก็ว่าทำไมต้องวันพุธ ดูไปดูมา อ๋อ..พระท่านอุ้มบาตร น้ำหนักจึงมากกว่าองค์อื่น สงสารเจ้าของเขา น่าจะกลัวมากจนเกินเหตุ ก็เลยเอามาทิ้งไว้ที่วัด

ด้วยความที่ไม่มี ๓ ล้านให้ปรับ เขาก็เลยต้องเอามาทิ้งไว้ในวัด เอาไปไว้ที่ฐานสมเด็จองค์ปฐม ๘ ศอกบนยอดเขาโน่น พระท่านขึ้นไปเห็นก็ถ่ายรูปมาให้ดู ท่านดูไม่รู้เรื่อง อาตมาบอกว่า "คุณช่วยเอาลงมาให้ผมดูก็แล้วกัน" ไม่มีใครเชื่อว่าจะเป็นงา เพราะเขาเอาวางทิ้งไว้อย่างนั้น พระทุกรูปบอกว่าเป็นเรซิ่น ปลัดตั้มกับท่านเบสต์พนันกัน ปลัดตั้มบอกว่า “ถ้าหากว่าเป็นเรซิ่น คุณห้ามสึกนะ แต่ถ้าเป็นงาช้าง ผมจะไม่สึก” พออาตมาบอกว่างาแท้ พวกหันไปมองปลัดตั้มกันเป็นตาเดียว “ไม่มีสิทธิ์สึกแล้วเอ็ง..!”

พอท่านเอาลงมา อันดับแรกอาตมาก็เอายาสีฟันพอกก่อน เสร็จแล้วก็เอาแปรงขัด งาก็คือฟัน เพราะฉะนั้น..ต้องอาศัยยาสีฟันช่วย พอเห็นว่าเป็นงาแท้ อาตมาก็เลยเอา ๓ องค์เล็กมาร่วมบุญสร้างพระทองคำให้กับเจ้าของเดิมเขา ส่วนองค์ใหญ่เก็บไว้เอง องค์ใหญ่นั่นกระทั่งฐานไม้ยังแกะเสียละเอียดยิบเลย คาดว่าองค์ใหญ่องค์เดียวน้ำหนักก็น่าจะเกิน ๓๐๐ กรัมแล้ว บวกองค์เล็กไปอีก เกินครึ่งกิโลกรัมแน่ ๆ เจ้าของเขากลัวก็เลยต้องเอาออกจากบ้าน

คนที่กลัวเขาก็กลัวจริง ๆ ถ้าเป็นอาตมาหรือ ? ถ้าเจ้าหน้าที่มาก็ "เอาหมายค้นมาก่อน" หมายค้นมีแล้วก็ "ขอดูบัตรด้วย" ดูกันทีละคน ถ้าไม่อย่างนั้นเขาก็ไม่มีสิทธิ์ค้นบ้านเรา เพราะเจ้าหน้าที่นี่ระเบียบบังคับเลยว่าต้องพกบัตรประจำตัว ถ้าไม่พกบัตรมาก็ขู่ได้แค่ชาวบ้านที่เขากลัวเท่านั้น"