[เถรี]

ดังนั้น...ไม่ว่าจะเป็นภายในวัดของเรา พระภิกษุ สามเณร แม่ชีหรือฆราวาสก็ตาม หรือว่าในส่วนงานที่เกี่ยวข้องกับวัดท่าขนุน ไม่ว่าจะเป็นชุมชนคุณธรรมต้นแบบวัดท่าขนุน หน่วยอบรมประชาชนประจำตำบลท่าขนุน หรือสภาวัฒนธรรมอำเภอทองผาภูมิ ถ้าหากว่าต้องการให้งานเหล่านี้ไปได้ดี ต้องลดความเห็นแก่ตัวลงให้มากที่สุด พยายามเห็นแก่ส่วนรวมให้มากที่สุด ประมาณว่า "ทำงานเอาดัง" ไม่ใช่ทำงาน "เพื่อประโยชน์ของตน" คำว่าทำงานเอาดังก็คือ เสียสละทุกอย่างเพื่อส่วนรวม ทำนานไป ๆ ผลงานเกิดขึ้น คนเขาก็จะสรรเสริญเยินยอไปเอง ตอนนี้ออกมาจากความเป็นจริงที่เรารับได้โดยไม่ต้องอายใครอีกด้วย

ในส่วนของวันนี้ที่บอกกล่าวออกมา นอกจากท่านทั้งหลายที่ได้ยินได้ฟังแล้ว แม้กระทั่งญาติโยมที่อยู่ทางบ้านหรือว่าอยู่ต่างประเทศ ถ้าหากว่ารู้ตัวแล้วปรับแก้ได้ก็ถือว่าเป็นคุณแก่ตนอย่างยิ่ง แต่ถ้าหากว่าไม่รู้ตัว ปรับแก้ไม่ได้ หนทางในการเวียนว่ายตายเกิดของท่านก็ยังอีกยาวนานนัก อยู่วันหนึ่งก็ทุกข์ยากไปวันหนึ่ง อยู่เดือนหนึ่งก็ทุกข์ยากไปเดือนหนึ่ง อยู่ปีหนึ่งก็ทุกข์ยากไปปีหนึ่ง อยู่ชาติหนึ่งก็ทุกข์ยากไปชาติหนึ่ง

แต่ว่าการกระทำด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจของท่าน ถ้าไปในทางที่ไม่ถูกไม่ควร ไม่ได้ทุกข์ยากแค่ชาติเดียว แต่จะพาให้เส้นทางการเวียนว่ายตายเกิดของเรา ยาวนานออกไปอีกไม่รู้จบ ซึ่งก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอีกกี่ร้อยกี่พันชาติที่เราจะต้องทนทุกข์ยากกันต่อไป

ดังนั้น...ถ้าหากว่าเราเห็นโทษตรงนี้ก็รีบแก้ไขตัวเราให้ดีที่สุด ถ้าหากว่าไม่แก้ไข กระผม/อาตมภาพก็ไม่สามารถที่จะช่วยเหลืออะไรได้เหมือนกัน เนื่องเพราะว่าแม้แต่พระพุทธเจ้าก็ยังบอกกล่าวเอาไว้ชัดเจนว่า อักขาตาโร ตถาคตา แม้แต่ตถาคตก็เป็นเพียงผู้บอกเท่านั้น เมื่อชี้ทางออกบอกทางถูกให้แล้ว ท่านไม่ยอมเดิน พระองค์ท่านก็ได้แต่อุเบกขา ในเมื่อ เมตตา กรุณา มุทิตา แล้ว ไม่สามารถที่จะช่วยเหลือได้ เมื่ออุเบกขาขึ้นมาก็แปลว่าปล่อยเราไปตามเวรตามกรรมเท่านั้นเอง..!

ก็ขอบอกกล่าวแก่พระภิกษุสามเณรของเรา ตลอดจนกระทั่งเจริญพรบอกกล่าวแก่ญาติโยมทั้งหลายแต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันพุธที่ ๑๙ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)