[เถรี]

เรื่องพวกนี้ที่น่าเป็นห่วงเพราะว่าพื้นฐานของการอยู่ร่วมในสังคม นอกจากมีจิตสำนึกต่อส่วนรวมแล้ว ยังต้องมีมารยาทในสังคมด้วย เราจะเห็นว่าเด็กรุ่นใหม่ ๆ ส่วนใหญ่แล้วขาดมารยาทในสังคมมาก ไม่ต้องไปคิดถึงรุ่นปู่ย่าตายาย เอาแค่รุ่นของพวกเราทั้งหลายนี่ก็พอ

จะเห็นว่าเด็กสมัยนี้ พูดจาไม่มีหางเสียง จะ "ครับ" หรือ "คะ ขา" ไม่ค่อยเป็น ไหว้คนไม่ค่อยเป็น ทั้ง ๆ ที่การไหว้นั้นเป็นการแสดงออกในการทักทายที่ดีที่สุด เพราะว่าการไหว้ของเรานั้นมีหลายระดับ อย่างที่เวลาฝึกเด็กก็สอนว่า "อัญชลี วันทา อภิวาท" เป็นต้น แล้วเท่านั้นยังไม่พอ กิริยามารยาทต่าง ๆ ก็ไม่ได้รับการขัดเกลามา

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็เลยทำให้เด็กสมัยนี้อยู่ในอาการน่าเป็นห่วง เนื่องเพราะว่าไปสนใจ ใส่ใจกับสื่อโซเชียลมากไป จนกระทั่งขาดมารยาทในสังคม ขาดจิตสำนึกเพื่อส่วนรวม เด็กสมัยนี้จะไม่รู้สึกผิด ถ้าวิธีนั้นสามารถหาเงินได้..!

เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า ขาดการอบรมจากทางบ้านยังไม่พอ โรงเรียนก็ยังไม่ได้ใส่ใจตรงจุดนี้ ซึ่งเป็นการทำลายความดีความงามตั้งแต่ฐานราก จนจะกลายเป็นปัญหาใหญ่ต่อไปในอนาคต เพราะว่าเด็กรุ่นหลัง ๆ นี่จะระงับอารมณ์ไม่เป็น ไม่รู้จักอดทนอดกลั้น จะมีอะไร จะได้อะไร ต้องเดี๋ยวนั้น ถ้าหากว่าโดนขัดขวาง ก็แสดงออกอย่างก้าวร้าวและรุนแรง

สาเหตุที่เป็นเช่นนั้น นอกจากขาดการขัดเกลาอบรมแล้ว อีกสาเหตุหนึ่งก็คือความรักของคนเป็นพ่อเป็นแม่ พอรู้ตัวว่าท้องก็ประเดประดังสารพัดอาหารบำรุง จนกระทั่งกลายเป็นล้นเกิน เด็กที่เกิดมาก็อยู่ในลักษณะของบุคคลประเภท "ไฮเปอร์แอคทีฟ" อยู่นิ่งไม่ได้ เพราะว่าพลังงงานล้นเกิน แต่สติสมาธิก็คือเด็ก จึงเกิดอาการสมาธิสั้น พูดประโยคแรกไม่ทันจะจบ ไปสนใจเรื่องอื่นแล้ว

ดังนั้น....ถ้าจะให้พ่อแม่สมัยนี้แก้ไข วิธีที่ดีที่สุดก็คือจับลูกฝึกนั่งสมาธิตั้งแต่เด็ก ๆ แต่ก็เป็นเรื่องที่น่าเป็นห่วงว่า แม้แต่พ่อแม่ก็นั่งสมาธิไม่เป็น แล้วจะไปสอนลูกได้อย่างไร ?