[เถรี]

โดยเฉพาะพวกท่านทั้งหลายที่อยู่กับกระผม/อาตมภาพที่วัดแห่งนี้ ต้องบอกว่าแทบจะกรอกหูกันอยู่ทุกวันที่อยู่วัด แล้วทำอะไรเป็นมรรคเป็นผลกันขึ้นมาหรือยัง ? แม้กระทั่งเสียงที่บันทึกเอาไว้ก็ไม่ได้ใส่ใจที่จะไปฟัง

เมื่อทดสอบในลักษณะนี้แล้ว กระผม/อาตมภาพก็ฟันธงได้เลยว่าเรื่องของเวลาไม่สำคัญ สำคัญที่สุดก็คือน้ำใสใจจริง หรือจะเรียกว่า "สันดาน" ของพวกท่านเอง ว่าตั้งใจจะเอาดีหรือไม่ ? เพราะถ้าหากว่าไม่คิดที่จะเอาดี ต่อให้กระผม/อาตมภาพพูดจนปากฉีกถึงหูก็ไม่มีประโยชน์

เปรียบเทียบแค่วัดท่าซุงสมัยก่อนก็พอ สมัยนั้นก็ยังดีว่ายังมีพี่ ๆ น้อง ๆ ที่พอจะเห็นแววกันอยู่หลายท่าน แล้วปัจจุบันนี้เราก็เห็นชัดแล้วว่าใครบ้าง แต่ว่าในปัจจุบันนี้ ณ วัดท่าขนุนแห่งนี้ กระผม/อาตมภาพยังไม่เห็นใครเลย อย่าลืมว่ากระผม/อาตมภาพก็อายุกาลผ่านวัยเลยเกษียณมาหลายปีแล้ว พรรคพวกเพื่อนฝูง ตลอดจนกระทั่งรุ่นน้องก็ตายกันไปมาก แล้วถ้าท่านทั้งหลายยังประมาทอยู่ กระผม/อาตมภาพก็ไม่รู้ว่าจะช่วยอย่างไร..!?

สมัยก่อนพระเดชพระคุณหลวงพ่อวัดท่าซุงอยู่ พระพี่พระน้องก็สบายใจ มั่นใจว่าท่านจะอยู่ถึง ๑๒๐ ปี แล้วอยู่ ๆ เมื่อร่างกายไม่ไหว ท่านจากไปกะทันหัน แม้กระทั่งพระเถระเกิน ๑๐ พรรษา ก็ยังมานั่งร้องไห้ให้อายชาวบ้านเขา แล้วท่านทั้งหลายลองคิดดูว่า ถ้ากระผม/อาตมภาพปุบปับตายลงไปวันนี้พรุ่งนี้ แล้วจะเป็นอย่างไร ?

ในสมัยโน้นกระผม/อาตมภาพไม่เคยคิดเลยว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านจะอยู่ได้เกินกว่าวันนั้น ดังนั้น..ทุกอย่างที่ศึกษามา ที่ท่านสั่งสอนไว้ กระผม/อาตมภาพพยายามฝึกหัด ซักซ้อม กอบโกยไว้ให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ วันไหนดินฟ้าอากาศผิดปกติ กระผม/อาตมภาพต้องลุกขึ้นมานั่งกรรมฐานดูว่าหลวงพ่อมรณภาพแล้วหรือยัง !!? ดังที่เคยบอกกล่าวกับท่านทั้งหลายว่าหลวงพ่อมรณภาพวันที่ ๒๘ ตุลาคม ๒๕๓๕ ไม่ใช่วันที่ ๓๐ ตุลาคมอย่างที่ทุกคนว่า