[คิมหันต์]

สูงลิบลิ่วขึ้นไป ๑๔๔ ฟุต คือลิฟท์คู่สำหรับขึ้นไปไหว้พระมหาเจดีย์สแวซานดอพะยาจี พระเจดีย์ประจำเมืองแปร เขาเก็บค่าลิฟท์คนละ ๒ จั๊ต ดูแล้วไม่น่าคุ้มกับการลงทุนสร้างลิฟท์มหึมาอย่างนี้ แต่ดูจากคนที่แออัดยัดเยียดกันมามืดฟ้ามัวดิน ต้องต่อคิวขึ้นลิฟท์กันยาวเป็นกิโลแล้ว มันก็น่าจะคุ้มกันอยู่ เหตุที่คนมากันขนาดนี้ เพราะพระมหาเจดีย์นี้บรรจุพระทันตธาตุ ที่ได้มาจากลังกาตั้งแต่ปี จ.ศ.๑๒๖๑…

ลิฟท์คู่ขึ้นพระเจดีย์

กราบถวายบูชาแล้วออกเดินชมความงามของพระมหาเจดีย์ มีช่อดอกไม้ทองขนาดใหญ่กว่าตัวคนตั้งบูชาอยู่โดยรอบ ช่วงบนช่อดอกไม้เป็นซุ้มบรรจุพระพุทธรูปขนาดหน้าตักประมาณ ๓๐ นิ้ว เป็นร้อย ๆ องค์ เดินเล็งกันจนตาเหล่ กว่าจะพบองค์ที่ท่านนาวินบอกว่าต่างจากองค์อื่น คือพระหัตถ์ที่พาดบนพระชานุเป็นข้างซ้าย ไม่เหมือนองค์อื่นที่เป็นพระหัตถ์ขวา…

พระเจดีย์สแวซานดอพะยาจี

พระพุทธรูปหินอ่อนที่ข้างโถบรรจุพระทันตธาตุเก่า ช่างงดงามเหลือเกิน เขาแกะสลักได้ละเอียดยิบแทบเห็นขนตาเลยล่ะ..! อยู่ในตู้กระจกที่คนสรงน้ำหอมจนแทบมองไม่เห็นองค์พระอยู่แล้ว เลยช่วยกันขัดถูด้วยชายจีวรจนกระจกใสเอี่ยมอ่อง แล้วบรรจงถ่ายรูปอย่างสุดฝีมือด้วยความภาคภูมิใจ (ล้างออกมาแล้วเบลอ เพราะแฟล็ชสะท้อนกระจกซะนี่..!)