[เถรี]

ส่วนท่านใดที่พระอุปัชฌาย์อาจารย์ขัดเกลาให้ท่านไปทางคันถธุระ ท่านทั้งหลายก็จะต้องทำหน้าที่ในการศึกษาเล่าเรียน เพื่อรักษาพระพุทธวจนะอันถูกต้องเอาไว้ จะได้สืบทอดอายุพระศาสนาต่อไป แต่ว่าโอกาสที่ท่านจะล่วงพ้นจากกองทุกข์ทีเดียวก็จะมีน้อยกว่าคนอื่นเขา เรื่องทั้งหลายเหล่านี้จึงเป็นเรื่องที่ไม่สามารถจะตำหนิใครได้ว่า "คุณยินดียินร้ายจนเกินไป" หรือว่า "คุณสามารถทำใจปล่อยวางได้ดีแล้ว" เป็นต้น

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ขึ้นอยู่กับตนเองและคนรอบข้าง ว่าจะช่วยกันบริหารจัดการอย่างไร ถึงจะให้ออกมาในลักษณะที่ดีที่สุด ไม่ได้ "เว่อร์วังอลังการ" ถึงขนาด จัดขบวนแห่กันทีหนึ่งเป็นที่เลื่องลือกันไปทั้งประเทศ..! ถ้าลักษณะอย่างนั้นก็เป็นการสิ้นเปลืองจนเกินไป

โดยเฉพาะในเรื่องของการจัดงานฉลองนั้น สมัยที่พระเดชพระคุณพระพรหมดิลก (เอื้อน หาสธมฺโม ป.ธ.๙, Ph.D.) ที่ปรึกษาคณะสงฆ์วัดสามพระยา วรวิหาร ท่านยังเป็นเจ้าคณะภาค ๑๔ อยู่ ในสมณศักดิ์ที่พระเทพสุธี กระผม/อาตมภาพฉลองตำแหน่งเจ้าคณะตำบล พระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านก็ถามว่า "แกจะฉลองให้เปลืองตังค์ไปทำไมวะ ?"

กระผม/อาตมภาพกราบเรียนว่า "พระเดชพระคุณหลวงพ่อขอรับ กินของพรรคพวกเพื่อนฝูงเขามามากต่อมากแล้ว ถึงคิวตัวเอง ถ้าไม่จัดงานฉลอง มีหวังบาทามารอบทิศแน่นอนเลยครับ..!" พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระพรหมดิลกในสมัยนั้น พอได้รับฟังเหตุผลก็พยักหน้าอนุญาต บอกว่า "เออ..ถ้าคิดอย่างนั้นก็แล้วไป แต่ข้าไม่อยากให้ทุกคนต้องมาสิ้นเปลืองกับเรื่องทั้งหลายเหล่านี้เลย"

เราจะเห็นได้ว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อท่านนั้น มีความมั่นคง ไม่ได้หวั่นไหวไปกับเรื่องของ ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข หรือว่าการ เสื่อมลาภ เสื่อมยศ นินทา ทุกข์ ดังนั้น..เมื่อโดนข้อหา โดนคดีเงินทอน ท่านก็มิได้หวั่นไหว ปล่อยให้เขาดำเนินการไปตามพิธีการทางโลก จนกระทั่งผ่านพ้นมาด้วยดี ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์กลับคืนมาเป็นพระพรหมดิลกเหมือนเดิม ท่านเองก็ไม่ได้ยินดียินร้ายมากมาย แถมยังทำองค์ท่านเอง ตลอดจนกระทั่งว่ากล่าวสั่งสอนลูกศิษย์อยู่เสมอว่า "เรื่องทั้งหลายเหล่านี้เป็นเรื่องของ "ยศช้าง ขุนนางพระ" ได้มาก็ไม่ควรดีใจเกินไป เสียไปก็ไม่ควรยินร้ายจนเกินไป รักษาใจเอาไว้ได้ เราก็จะมีความสุข มีความทุกข์น้อยกว่าคนอื่นเขา"

สำหรับวันนี้ ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอังคารที่ ๒๘ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๖๖
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)