ดูแบบคำตอบเดียว
  #5  
เก่า 17-07-2021, 23:51
เถรี's Avatar
เถรี เถรี is offline
ผู้ดูแลเว็บ - ยืนยันตัวตนแล้ว
 
วันที่สมัคร: Jan 2009
ข้อความ: 30,526
ได้ให้อนุโมทนา: 151,473
ได้รับอนุโมทนา 4,406,320 ครั้ง ใน 34,116 โพสต์
เถรี is on a distinguished road
Default

ขอให้แยกให้ออกนะครับ นักปฏิบัติธรรมที่อยากตายยังใช้ไม่ได้ อารมณ์อยากตายเป็นอารมณ์ที่เศร้าหมอง ท่านที่ปฏิบัติมาถูกทางจริง ๆ ไม่ใช่อยากตาย แต่พร้อมที่จะตาย วางกำลังใจอยู่ในลักษณะว่า "อยู่ก็ได้ ตายก็ดี" ถ้ายังอยู่เราก็ได้สร้างบุญสร้างบารมี ถ้าตายตอนนี้เราก็ไปพระนิพพาน ท่านจะเห็นว่าเป็นกำลังใจคนละเรื่องกันเลย

เมื่อถึงเวลาเกิดอุบัติเหตุ เกิดอะไรขึ้นมา กำลังใจของเรามีที่ยึดที่เกาะหรือไม่ ? ผมเองเวลาเกิดอุบัติเหตุหนัก ๆ ขึ้นมา สิ่งแรกเลยก็คือเราจะแก้ไขอย่างไรให้เบาที่สุด ให้ดีที่สุด รถชนตูมขึ้นมา สิ่งแรกที่ทำก็คือวิ่งไปหาคู่กรณี ดูว่าเขามีใครเจ็บใครตายหรือเปล่า ? มีอะไรที่เราช่วยเหลือเขาก่อนได้บ้าง ? แล้วหลังจากนั้นค่อยถามหาว่ารถเขามีประกันหรือไม่ ? ถ้ามีประกันก็ให้โทรเรียกประกันมา ให้เขาคุยกันเอง

ฉะนั้น...ในเรื่องของการแก้ไขปัญหาต่าง ๆ ที่เป็นทิฏฐธัมมิกัตถประโยชน์ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จะเป็นเครื่องวัดว่าการปฏิบัติธรรมของพวกเราได้ผลหรือไม่ ถ้าหากว่าได้ผลจริง ต่อให้สถานการณ์ยุ่งเหยิงวุ่นวายหรือฉุกเฉินขนาดไหนก็ตาม ต้องใช้งานได้ เพราะว่าสภาพจิตของเราเร็วมาก เร็วกว่าแสงอีก แสงเดินทาง ๑๘๖,๐๐๐ ไมล์ต่อวินาที จากดวงอาทิตย์มาถึงโลกใช้ระยะเวลา ๘ นาทีกว่า แต่ใจของเราเร็วกว่าแสง เพราะว่าเราแค่คิด ใจเราก็ไปอยู่ที่ดวงอาทิตย์แล้ว

ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ต่อให้เรื่องฉุกเฉินวุ่นวาย เร็วขนาดไหนเราก็จะรู้สึกว่าช้า ทำให้แก้ไขทัน ระมัดระวังป้องกันได้ทัน โดยเฉพาะความเร็วของจิต ถ้าไม่พอ เราสู้กิเลสไม่ได้ เพราะกิเลสเกิดเร็วมาก สภาพจิตเมื่อฝึกฝนไปแล้ว ความแหลมคมว่องไวต้องเร็วกว่ากิเลส

มองยาวไปเลยว่า สิ่งที่เราเห็น ถ้าเราคิดแบบนี้ ผลดีจะเกิดขึ้น ถ้าเราคิดแบบนี้ ผลร้ายจะเกิดขึ้น หรือถ้าหากว่าไม่มีอะไรที่เราต้องยุ่งเกี่ยว ก็วางไว้ไม่คิดเลย ถ้าหากว่าเป็นเรื่องที่ต้องยุ่งเกี่ยว ก็คิดแต่ในด้านดีว่าจะทำอะไรให้เกิดผลดีขึ้นมา แล้วก็ละทิ้งในส่วนที่คิดแล้วเกิดผลร้าย ทำให้ รัก โลภ โกรธ หลง กำเริบขึ้น เรื่องพวกนี้ ถ้าท่านทั้งหลายทำถึง สิ่งที่ผมพูดไป ท่านก็จะเข้าใจทันทีว่าอะไรเป็นอะไร

จึงขอฝากเอาไว้ว่า ไม่ว่าจะพระภิกษุสงฆ์ สามเณรหรือฆราวาส ทั้งที่อยู่ที่นี่หรือว่าที่บ้านก็ตาม การปฏิบัติธรรมต้องทำจนใช้งานจริงได้ ถึงจะเรียกว่าเป็นการปฏิบัติธรรมที่ถูกต้องอย่างแท้จริง ขอเจริญพรไว้แต่เพียงเท่านี้


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันเสาร์ที่ ๑๗ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)
__________________
........................

เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง

จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม

แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 18-07-2021 เมื่อ 19:36
ตอบพร้อมอ้างอิงข้อความเดิม
สมาชิก 39 คน ได้กล่าว "อนุโมทนา" กับคุณ เถรี ในข้อความที่เขียนด้านบน
แสดง/ซ่อน รายชื่อผู้อนุโมทนา