[เถรี]

เมื่อขึ้นที่พักแล้ว ด้วยความที่รีบฉันยาลงไป อาการมาลาเรียที่ทำท่าว่าจะสั่นก็สามารถที่จะระงับอาการเอาไว้ได้ ทำให้สามารถเข้าร่วมรายการเสียงธรรมจากมหาจุฬาอาศรม ที่ได้ลงทะเบียนเอาไว้ล่วงหน้าแล้วจนกระทั่งครบจบลงตอน ๓ ทุ่ม แล้วถึงได้พักผ่อน

จากนั้นก็ลุกขึ้นมาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนตอนตี ๓ ครึ่ง สำหรับญาติโยมที่ไม่ได้มาพบหากัน ที่ไม่ได้มีโอกาสได้เจอ "ตัวเป็น ๆ" อย่างที่เมื่อวาน ญาติโยมส่วนหนึ่งไปพบที่วัดรัตนานุภาพแล้วกล่าวเอาไว้ว่า ฟังแต่เสียง ดูแต่รูปมาหลายปี เพิ่งจะมีโอกาสได้พบตัวเป็น ๆ

ในโอกาสเช่นนั้น กระผม/อาตมภาพก็ไม่สามารถที่จะต้อนรับขับสู้พูดคุยอะไรได้ เพราะว่าประการแรกก็คือ อยู่ในงานของคนอื่นเขา ประการที่สองก็คือ เสียงจากโฆษกดังมาก ทำให้พูดคุยกันไม่ค่อยรู้เรื่อง ได้แค่ทักทายไถ่ถามกันเท่านั้น และประการสุดท้ายก็คือ ต้องใช้กำลังใจข่มอาการป่วยที่จะกำเริบขึ้นมา ทำให้ขาดความสนใจต่อญาติโยมไปมาก

เนื่องเพราะว่าถ้าคลายกำลังใจออก แล้วอาการป่วยกำเริบ เหมือนดังที่คราวหนึ่ง ญาติโยมที่หาดใหญ่ต้องนำไปส่งที่โรงพยาบาลสงขลาฯ ม.อ.หาดใหญ่ ก็เพราะว่ามัวแต่ต้อนรับขับสู้ญาติโยมอยู่ จนกระทั่งกำลังกายตก ทำให้ในส่วนของโรคภัยกำเริบขึ้นมาจนเอาไม่อยู่ ในลักษณะเหมือนกับว่าลืมเอานั่งร้านไปค้ำเอาไว้ ทำให้บ้านเก่าพังลงมา ก็ไม่สามารถที่จะระงับยับยั้งได้ทัน จนต้องไปถึงมือหมอ

เรื่องนี้ขอบอกกับญาติโยมทั้งหลายว่าไม่ต้องเป็นห่วง เพราะว่ากระผม/อาตมภาพมีอาการแบบนี้มาตั้งแต่อายุ ๒๒ ปี ปีนี้อายุ ๖๓ ปีเข้าไปแล้ว ๔๐ กว่าปีที่ผ่านมา ทำให้รู้วิธีว่าจะระงับอาการของตนเองอย่างไร เพียงแต่สำคัญตรงที่ว่าญาติโยมทั้งหลายถึงเวลาพูดแล้ว บอกแล้ว กรุณาเชื่อกันด้วย ไม่ใช่เห็นว่าตนเองไม่ได้เจอเจอหลวงพ่อ ไม่ได้เจอพระอาจารย์มานาน ๒ ปี ๓ ปี ไล่เท่าไรก็ไม่ไป

ถ้าเป็นในลักษณะนั้นกระผม/อาตมภาพก็ต้องฝืนทนนั่งต่อไป ถ้ากำลังหมดเมื่อไร สมาธิตกลง ก็จะทำให้อาการเจ็บไข้ได้ป่วยกำเริบขึ้นมาได้ ต้องพยายามเอาใจเขามาใส่ใจเราด้วยว่า ประการแรก...กระผม/อาตมภาพเป็นคนแก่ ประการที่สอง...กระผม/อาตมภาพมีโรคประจำตัวอยู่ และประการที่สาม...มีการเดินทางต่อเนื่องอยู่ตลอดเวลา ทำให้ขาดการพักผ่อน