[เถรี]

ส่วนวัตถุมงคล ๑๕ ชุดที่ทางผู้จัดสร้างพิพิธภัณฑ์เสนอให้จัดแสดงนั้น กระผม/อาตมภาพจัดให้เป็นชุดละ ๕ ชิ้น ตั้งแต่ชุดมีดหมอ มีดหมอทั้ง ๕ เล่มประกอบไปด้วยมีดหมอเทพศาสตราหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพธิ์ ซึ่งบรรดาผู้ที่เห็นต่างก็ร้องว่า "ทำไมถึงได้สวยงามสมบูรณ์ขนาดนี้ ?" เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า มีดหมอเทพศาสตราหลวงพ่อเดิมนั้น ผ่านมือกระผม/อาตมภาพน่าจะเกิน ๓๐ เล่ม ย่อมมีโอกาสที่จะคัดหาเล่มที่งดงามถูกใจ เก็บเอาไว้ให้คนชมในพิพิธภัณฑ์

เล่มที่สองเป็นมีดหมอบรมครูปราบไตรภพ หลวงปู่ยิ้ม วัดหนองบัว ซึ่งถ้าหากว่าใครเล่นมีดหมอของสายนี้ มองปุ๊บก็จะเห็นปั๊บเลยว่าใช่แน่ เพราะว่าเนื้อโลหะนั้นไม่เหมือนใครเลย

เล่มที่สามเป็นมีดหมอเทพศาสตรามหาปราบ หลวงปู่ทองเฒ่า วัดเขาอ้อ ซึ่งถ้าหากว่ามีดหมอสายใต้นั้น ต้องยกให้หลวงปู่ทองเฒ่า วัดเขาอ้อมาเป็นอันดับหนึ่ง

ต่อไปก็เป็นมีดหมอเทพศาสตราของหลวงพ่อรุ่ง วัดหนองสีนวล ซึ่งท่านเป็นศิษย์รุ่นพี่ของหลวงพ่อเดิมเสียด้วยซ้ำไป เพียงแต่ว่าวัดวาอารามของท่านนั้นอยู่ลึก..ไปยาก ไม่เหมือนกับวัดหนองโพธิ์ที่อยู่กับใกล้สถานีรถไฟ หลวงพ่อเดิมที่ต้องเรียนวิชาสร้างมีดหมอและศึกษาเพิ่มเติมจากหลวงพ่อรุ่งที่เป็นลูกผู้พี่แท้ ๆ ก็เลยกลายเป็นมีชื่อเสียงมากกว่า

เล่มสุดท้ายในชุดมีดหมอก็คือมีดหมอเทพศาสตรา หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว ซึ่งมีดหมอเทพศาสตราหลวงปู่บุญเล่มนี้ กระผม/อาตมภาพคาดว่าน่าจะมีส่วนผสมของ "เหล็กเปียก" เหตุที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า มีดหมอเทพศาสตราเล่มนี้ที่มีด้ามแกะเป็นรูปท้าวเวสสุวรรณ แต่ใบมีดนั้นจะมีลักษณะเหมือนกับเปียกชื้นอยู่ตลอดเวลา แต่แปลกตรงที่ว่าเปียกแล้วสนิมไม่ขึ้น กระผม/อาตมภาพจึงคาดว่ามีส่วนผสมพิเศษพวกเหล็กเปียกอยู่ด้วย