[เถรี]

กระผมสร้างพระพุทธรูปทองคำ หน้าตัก ๑๙ นิ้ว น้ำหนัก ๙๗.๕๗๕ กิโลกรัม ยังดีนะครับที่สร้างเสร็จก่อนทองคำขึ้นราคา ขนาดนั้นยังหมดไป ๑๓๐ กว่าล้านบาท โดยตกลงกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โดยเฉพาะเทศบาลว่า "อาตมาสร้าง โยมรับผิดชอบตั้งขบวนแห่ปีละครั้ง ไม่เกิน ๓ ปี จะติดตลาด"

ปรากฏว่าสร้างเสร็จ แห่ได้ครั้งเดียวครับ โควิดระเบิด..! เงียบมาจนทุกวันนี้ แต่มั่นใจครับ เหตุที่มั่นใจเพราะว่าขนาดฉุกละหุกนะครับ ของทุกอย่างเรียบร้อยวันที่ ๙ วันที่ ๑๕ ตั้งขบวนแห่ ญาติโยมมาร่วมงาน หน่วยงานต่าง ๆ มาร่วมงาน ขบวนยาวเกือบ ๓ กิโลเมตร เพราะฉะนั้น...เริ่มใหม่เมื่อไรก็ได้เมื่อนั้น บูรณะของเก่า สร้างของใหม่

หลักการต่อไปคือเทิดไท้องค์ราชันครับ เกาะสถาบันเข้าไว้ อย่างที่วัดของกระผมมีงานปฏิบัติธรรมเฉลิมพระเกียรติ มีงานบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อนถวายกรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี มีการเจริญพระพุทธมนต์ถวายเป็นพระราชกุศล

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้ที่เราจัด นอกจากเป็นหน้าเป็นตาแก่คณะสงฆ์แล้ว หน่วยราชการในพื้นที่ทั้งหมด อยากมาร่วมมากครับ เพราะว่าเขามาเมื่อไร เขาได้ผลงานไปด้วย ดังนั้น...เราต้องคิดหาจังหวะดี ๆ

อย่างปีนี้กระผมตั้งใจอุปสมบทหมู่ ถวายเป็นพระราชกุศลแด่สมเด็จแด่สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ พระบรมราชินีนาถ พระบรมราชชนนีพันปีหลวง รับ ๙๐ คนเท่านั้น นี่คือสิ่งที่เราสามารถยึดสถาบัน เพื่อที่จะทำให้วัดของเราเป็นศูนย์กลางของชุมชนได้