[ก้านบัว]

๑๐. เดินทางไปเรียนที่อุบลราชธานี

การบรรพชาเป็นสามเณรอยู่ที่วัดบ้านเกิดนั้น สามเณรแหวนไม่ได้ศึกษาอะไรมาก เพราะไม่มีผู้สอน เพียงแต่หัดไหว้พระ สวดมนต์ รับใช้พระ รวมทั้งวิ่งเล่นบ้างตามประสาเด็ก

ในบันทึก ไม่มีหลักฐานว่าหลวงปู่ได้ศึกษาเล่าเรียนอะไรมาบ้าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการศึกษาสายสามัญซึ่งยังไม่มีแพร่หลายเหมือนสมัยปัจจุบัน

กิตติศัพท์ในสมัยก่อน คือ " อุบล ....เมืองนักปราชญ์ โคราช ... เมืองนักมวย "

ด้วยเหตุนั้น ทั่วแคว้นแดนอีสานทั้งหมด ถ้าใครต้องการศึกษาเล่าเรียนทางบาลี ทางธรรมะ จะต้องไปศึกษาเล่าเรียนตามสำนักเรียนต่าง ๆ ในจังหวัดอุบลราชธานี ซึ่งมีสำนักที่มีชื่อเสียงอยู่หลายแห่งด้วยกัน

ผู้ใหญ่ต้องการให้สามเณรแหวนได้รับการศึกษา พระอาจารย์อ้วนซึ่งมีศักดิ์เป็นอาจึงได้พาสามเณรแหวนหลานชาย เดินทางไปจังหวัดอุบลราชธานี เพื่อไปศึกษา มูลกัจจายน์ ซึ่งเป็น หลักสูตรสำหรับพระเณรที่ขึ้นชื่อในสมัยนั้น

ในประวัติไม่ได้บอกว่า หลวงปู่เดินทางไปอย่างไร ผู้เขียนเชื่อว่า ท่านต้องรอนแรมเดินทางไปด้วยเท้า บุกป่าฝ่าดงไปชนิดที่ว่าค่ำไหนนอนนั่น

ถ้าดูตามแผนที่ในปัจจุบัน สามเณรแหวน น่าจะเดินทางจากจังหวัดเลย ตัดตรงมาทางอุดรธานี เข้าสกลนคร มุกดาหาร ( เป็นส่วนหนึ่งของจังหวัดนครพนมในสมัยนั้น ) แล้วเข้าจังหวัดอุบลราชธานี ในส่วนที่เป็นเขตจังหวัดอำนาจเจริญในปัจจุบัน