[เถรี]

เรื่องนี้กระผม/อาตมภาพมีประสบการณ์หลายต่อหลายครั้งด้วยกัน ครั้งแรกเลยก็คือเป็นคู่สวดในการอุปสมบทแก่นาคท่านหนึ่ง เมื่อเสร็จพิธีการแล้ว ทางเจ้าภาพก็ประเคนปัจจัยไทยธรรม กรวดน้ำ รับพร เรียบร้อย แห่นาคกลับไปฉลองที่บ้าน ซึ่งถ้าฟังไม่ผิดก็คือตั้งโต๊ะจีนไว้ ๔๐ โต๊ะ ส่วนจะเป็นเงินเท่าไรนั้น แล้วแต่เขาเถอะ

แต่ว่าตรงที่จะพูดถึงก็คือ องค์พระอุปัชฌาย์นั้นคือพระเดชพระคุณพระเทพเมธากร (ณรงค์ ปริสุทโธ ป.ธ.๔) อดีตเจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี หลวงพ่อท่านแกะซองปัจจัย แล้วก็หันมาถามกระผม/อาตมภาพว่า "ลองแกะของท่านดูซิ เขาให้ผิดหรือเปล่า ?" ว่าแล้วท่านก็ดึงปัจจัยในซองของท่านออกมาให้ดู มีอยู่ ๒๐๐ บาท..!

กระผม/อาตมภาพกับพระมหาทองดี โชติปัญโญ เลขานุการเจ้าคณะจังหวัดกาญบุรีตอนนั้น แกะซองของตัวเองออกมา มีคนละ ๒๐ บาท..! หลวงพ่อท่านก็หัวเราะ ส่งใบละร้อยมาให้ใบหนึ่ง "เอาไปแบ่งกันคนละครึ่ง..!"

สรุปว่า เจ้าคณะจังหวัด ผู้ปกครองระดับสูงที่สุดของคณะสงฆ์ในจังหวัดกาญจนบุรี เป็นเจ้าคุณชั้นเทพ นั่งพระอุปัชฌาย์ ได้รับถวายปัจจัยมา ๒๐๐ บาท กระผม/อาตมภาพเป็นพระคู่สวดได้ ๒๐ บาท เมื่อหลวงพ่อท่านเสียสละให้ ท่านก็เหลือแค่ร้อยเดียว กระผมกับมหาทองดีได้ไปคนละ ๗๐ บาท..!

ที่กล่าวตรงนี้ ไม่ได้หมายความว่าดูหมิ่นเงินน้อย แต่ว่าเขาเลี้ยงโต๊ะจีนที ๔๐ - ๕๐ โต๊ะ เลี้ยงได้ เป็นการเลี้ยงฆราวาส ซึ่งไม่ใช่เนื้อนาบุญ แต่ในส่วนปัจจัยไทยธรรมถวายพระ ซึ่งจะอำนวยผลเป็นกุศลมหาศาล เขากลับประหยัดกันสุดชีวิต..!

อีกวาระหนึ่ง กระผม/อาตมภาพได้รับนิมนต์ไปเจริญพุทธมนต์งานแต่งงานของบุคคลที่คุ้นเคย ต้องเดินทางลงไปถึงจังหวัดปัตตานีพร้อมกับเพื่อนพระอีก ๒ รูป รวมแล้วก็คือ ๓ รูปด้วยกัน จ่ายค่าตั๋วรถไฟชั้น ๒ ขาไป ๗๐๐ กว่าบาท ขากลับ ๗๐๐ กว่าบาทต่อรูป ไปกลับก็ประมาณรูปละ ๑,๕๐๐ บาท

เมื่อเจริญพุทธมนต์ให้คู่บ่าวสาวเรียบร้อย เจ้าภาพถวายมารูปละ ๓๐๐ บาท..! ซึ่งเป็นจำนวนมากที่สุดที่เคยถวายพระในบริเวณนั้นแล้ว แต่ลืมนึกไปว่าพวกกระผม/อาตมภาพไปงานเขาอย่างไร ? ใช้จ่ายไปเท่าไร ?

ตรงจุดนี้ท่านทั้งหลายที่เคยช่วยจัดซองปัจจัยไทยธรรมถวายพระเถระที่มาร่วมงานวัดท่าขนุน จะเห็นว่ากระผม/อาตมภาพคิดเผื่อให้ท่านที่มาจากทางไกลเสมอ ก็คืออย่างน้อย ๆ ท่านมางานของเราก็อย่าให้ท่านขาดทุน เพราะว่าถ้าให้ท่านขาดทุนบ่อย ๆ ต่อไปท่านก็จะไม่มีทุนให้ขาด แล้วงานของเรา ท่านก็ไม่สามารถที่จะมาได้อีก