[เถรี]

พวกเราเมื่อปฏิบัติธรรมไปแล้ว สิ่งหนึ่งที่จำเป็นต้องมีคือ รู้จักแยกแยะ แยกแยะในที่นี้คืออะไร ? แยกแยะในธรรมารมณ์ อารมณ์ใจที่แทรกเข้ามา ทุกเวลา ทุกนาที ทุกวินาที แยกให้ออกว่าสิ่งนี้กิเลสชวน สิ่งนี้เป็นความจำเป็นในชีวิต

อย่างกิเลสชวนก็คือว่า จะไปซื้อนาฬิกา Patek Philippe รุ่น Limited Edition ราคา ๑๔๐,๐๐๐ ยูโรต่อหนึ่งเรือน คิดเป็นเงินไทยกี่ล้านบาท ?

นาฬิกามีไว้ทำอะไร ? มีไว้บอกเวลา ถ้ามีมือถืออยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ หรือไม่ก็ไปซื้อนาฬิกามิกกี้ เม้าส์ เรือนละ ๒๕๐ บาทก็ใช้งานได้เหมือนกัน จำเป็นอะไรที่จะต้องไปใช้ของราคาตั้งหลายล้าน แล้วยิ่งถ้าเจออย่างกระผม/อาตมภาพด้วยก็เฮงเลย เพราะว่าดูของไม่เป็น ใส่ของดีแค่ไหนก็แค่นั้นแหละ

บางคนหุ่นก็ไม่ให้ ต่อให้ใจรัก ใส่ไปก็ไร้ประโยชน์ กลายเป็น "มะพร้าวตื่นดก ยาจกตื่นมี" อย่างที่บางคนเขาเรียกประชดว่า "ไฮซ้อ" นั่นแหละ ไม่ใช่ "ไฮโซ"

ในเมื่ออยู่ในลักษณะอย่างนี้ เราไปลืมคุณค่าที่แท้จริงของวัตถุว่ามีไว้เพื่อใช้งานอะไร แต่ไปเอาวัตถุนั้นมาเป็นเครื่องเสริมบารมีของตนเอง แปลว่าเป็นคนที่ขาดความมั่นใจในตัวเองอย่างแรงกล้า ต้องอาศัยของอื่น ถึงจะมั่นใจในตัวเองได้ เป็นคนที่น่าสงสารมาก

บางคนออกจากบ้านนี่หัวถึงเท้า ราคารวมแล้วเป็นล้าน อาตมาดูไปก็แค่นั้นแหละ สิ่งทั้งหลายเหล่านี้บอกให้รู้ชัดว่า เขานั้นเป็นบุคคลที่กำลังใจไม่มีเครื่องยึด จึงไม่รู้ว่าทำไมต้องแสวงหาสิ่งภายนอกมาโดยไม่รู้จักพอ ?