[เถรี]

เห็นหรือยังครับ ? ว่าความเคารพในพระรัตนตรัยของพวกเรากับคนรุ่นเก่า ๆ ต่างกันแค่ไหน ? ทำไมท่านทำแล้วเกิดผล ทำแล้วพระ หรือพรหม หรือเทวดาท่านสงเคราะห์เต็มที่ แล้วทำไมเราทำแล้วไม่เกิดผล ? ทั้ง ๆ ที่ก็ใช้วิธีเดียวกัน ก็เพราะว่าศรัทธา ความเชื่อ และความเคารพไม่เท่ากัน ก็แปลว่าใครทำอะไรก็ได้เท่านั้น

แม้กระทั่งเรื่องของการปฏิบัติธรรมก็เช่นกัน ตัวกระผม/อาตมภาพเองทุ่มเททำชนิดเอาชีวิตเข้าแลก ไม่เห็นแก่กินแก่นอน ท่านที่อยู่รุ่นเก่า ๆ อย่างปลัดแป๊ะ (พระปลัดวินัย ชาคโร) จะเห็นว่า สมัยที่กระผม/อาตมภาพมาวัดท่าขนุนใหม่ ๆ ผอมกะหร่องเลย ก็คือหนังหุ้มกระดูก เพราะว่าวันหนึ่ง ๆ เอาแต่ปฏิบัติธรรม ส่วนใหญ่ก็นอนแค่ชั่วโมง สองชั่วโมง พวกท่านทั้งหลายเคยทำแบบนี้บ้างไหมครับ ?

กระผม/อาตมภาพเห็นเวรยามของเรา อาสาอยู่เวรอยู่ยามกัน เป็นความดีเฉพาะตัว แต่ถ้าท่านอยู่แค่เพื่อรักษาของสงฆ์ ถือว่าขาดทุน แต่ถ้ารักษาของสงฆ์แล้วภาวนาไปด้วย รักษาอารมณ์ใจในการปฏิบัติไปด้วย นั่นถึงจะคุ้มค่าในการอยู่เวร

ตรงจุดนี้ก็ฝากไว้เป็นข้อคิดในการประพฤติปฏิบัติของท่านทั้งหลาย ส่วนกระผม/อาตมภาพเองก็เข้ากรรมฐาน ๓ วัน ไปออกวันตักบาตรเทโวฯ ตอนเช้า งานส่วนที่เหลือในระยะนี้ก็ต้องฝากทุกท่านเอาไว้ โดยเฉพาะในส่วนของการบอกกล่าวให้ญาติโยมที่มาวัดให้เข้าใจว่า ถ้าจะเข้ามาพัก อย่างน้อยต้องฉีดวัคซีนต้านเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ มาเข็มหนึ่ง ต้องมีหลักฐานมายื่น ถ้าหากว่าจะเข้าร่วมงานกับทางวัด ก็ต้องสวมหน้ากากอนามัย เว้นระยะ ทำตามวิธีการที่ ศบค. เขาแนะนำ ถ้าไม่ทำก็คือ "เชิญกลับบ้าน" ต้องบอกญาติโยมให้ชัดเจน

ตอนท้ายนี้ก็ขออนุโมทนาแก่ญาติโยมทั้งหลาย ที่เป็นเจ้าภาพผ้าไตรกฐินผ่านเฟซบุ๊ก ที่ "ไอ้ตัวเล็ก" เปิดแค่สักพักเดียวแล้วก็ปิด ได้เจ้าภาพผ้าไตรกฐิน ๒๒๒ ไตร ขออนุโมทนากับกำลังใจของทุกท่านที่ตั้งใจถวายกฐิน แม้ว่าไม่ได้มาร่วมกันที่วัด ขอให้มีความสุขความเจริญ มีความปรารถนาสมหวังโดยถ้วนหน้ากันทุกท่านทุกคนเทอญ..ขอเจริญพร


พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันจันทร์ที่ ๑๘ ตุลาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)