[เถรี]

จะว่าไปแล้วกำลังใจระดับนี้ ความจริงกำลังใจต่ำกว่าระดับที่ยกกำลังใจขึ้นไปกราบพระบนนิพพาน และระดับที่พิจารณาวิปัสสนาญาณในขณะที่สวดมนต์ไปด้วย แต่เป็นกำลังใจที่กำหนดได้ยากกว่ามาก ดังนั้น...อาตมภาพจึงจัดเป็นระดับที่เจ็ด ระดับสุดท้าย

ญาติโยมทั้งหลายเมื่อได้ฟังแล้ว ถ้าหากว่าตั้งใจที่จะประพฤติปฏิบัติตามในลักษณะเดียวกัน ก็ขอให้ลงมือทำเสียตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ซักซ้อมความพร้อมเอาไว้ทุกครั้ง อาตมาไม่ได้ต้องการมาก ต้องการให้ทุกคนมีความคล่องตัวแค่ในระดับสาม ก็เรียกว่าเพียงพอที่จะอาศัยกินไปได้ตลอดชาตินี้และชาติหน้าแล้ว

เนื่องจากว่าการที่เราสามารถสวดมนต์ไปด้วย ทรงฌานในระดับต่าง ๆ ที่เราต้องการไปได้ด้วย ทำให้มีความคล่องตัวในการเข้าออกสมาธิ ที่เรียกว่า ความคล่องตัวในการเข้าสมาธิ คือ สมาปัชชนวสี หรือ ความคล่องตัวในการออกจากสมาธิ คือ วุฏฐานวสี แล้วเรายังสามารถปรับเป็นการทรงฌานตั้งเวลา สามารถกำหนดจะเข้าสู่ฌานไหนก็พิจารณาเข้าได้ตามใจนึก เป็นต้น ก็จะช่วยให้การประพฤติปฏิบัติธรรมของเรานั้น มีความมั่นคง สามารถที่จะต่อสู้กับกิเลสได้ในระดับหนึ่ง

ลำดับต่อไปก็ขอให้ทุกท่านตั้งใจภาวนาและพิจารณาตามอัธยาศัย จนกว่าจะได้รับสัญญาณบอกว่าหมดเวลา


พระครูวิลาศกาญจนธรรม,ดร.
เทศน์ช่วงทำกรรมฐาน ณ บ้านเติมบุญ
วันเสาร์ที่ ๖ มีนาคม ๒๕๖๔
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เถรี)