[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันศุกร์ที่ ๑๗ ธันวาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔ ต้องบอกว่าวิ่งจากการประชุมกลับมา น้ำท่าก็ไม่ได้อาบ ต้องมาบันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนก่อน แต่ละวันบางทีงานด่วน ๆ ก็เข้ามาอย่างชนิดที่ตั้งหลักไม่ทัน

วันนี้ก็มีของสมาคมแพทย์และเภสัชกรแผนไทย ซึ่งติดต่อมาตั้งแต่ปีที่แล้วว่าปีนี้ประมาณเดือนมกราคม ก็คือเกือบ ๆ เต็มปีที่ผ่านมา จะนำเอาหมอมาตรวจสุขภาพให้กับพระภิกษุสามเณร แล้วก็เป็นเพราะเชื้อไวรัสโควิด ๑๙ แพร่ระบาด ก็เลยหายไปเฉย ๆ ตอนนี้นัดมาใหม่ว่าจะเป็นเดือนมกราคมปีหน้า คืออีกไม่กี่วันที่จะถึงนี้ แต่ว่ากระผม/อาตมภาพก็ต้องปฏิเสธไป เพราะว่าตารางเดือนมกราคม ๒๕๖๕ เต็มหมดแล้ว

โดยเฉพาะในส่วนของการปฏิบัติธรรมของนิสิตวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีศรีไพบูลย์ ซึ่งปีนี้แบ่งออกเป็น ๒ แห่ง ก็คือระดับประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์ ปริญญาตรีสาขาพระพุทธศาสนา และสาขารัฐประศาสนศาสตร์ ไปปฏิบัติธรรมที่วัดวังก์วิเวการาม ทางด้านประกาศนียบัตรวิปัสสนาภาวนา และปริญญาตรีวิปัสสนาภาวนา ปฏิบัติที่วิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรี เริ่มวันที่ ๑๘ มกราคม ๒๕๖๕ เพราะฉะนั้น..ใครรู้ตัวก็เตรียมตัวกันไว้แต่เนิ่น ๆ

นอกจากนี้ก็ยังมีงานสวดพระอภิธรรมถวายพระเดชพระคุณท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระมหารัชมังคลาจารย์ อดีตผู้ปฏิบัติหน้าที่สมเด็จพระสังฆราชเข้ามา มีงานประชุมเตรียมสอบบาลีเข้ามา มีงานประชุมสัมมนาโครงการหมู่บ้านรักษาศีล ๕ เข้ามา บวกกับงานอื่น ๆ อีก ก็คาดว่าจะได้เห็นหน้ากระผม/อาตมภาพสักวันสองวันแล้วก็หายไปเป็นอาทิตย์อีกแล้ว

เรื่องพวกนี้บางทีท่านทั้งหลายก็อาจจะสงสัย อย่างเช่นว่า จากทองผาภูมิลงไปแค่กาญจนบุรี ก็คือจากอำเภอไปจังหวัด ระยะทางก็ ๑๔๐ กิโลเมตรเข้าไปแล้ว ไปกลับก็ ๒๘๐ กิโลเมตร แล้วถ้าหากว่าไปถึงวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรี ก็บวกไปอีก ๒๔ กิโลเมตร ไปกลับรวม ๔๘ กิโลเมตร ต้องถือว่าเป็นระยะทางที่ค่อนข้างไกลสำหรับบุคคลทั่วไป แล้วทำไมกระผม/อาตมภาพถึงได้วิ่งไปวิ่งมาแบบไม่รู้จักเหนื่อย ? ก็ต้องบอกว่าเหนื่อยเหมือนกับคนปกติ

แต่โดยนิสัยได้ที่รับการฝึก การหัด การขัดเกลามา ก็คือ ถ้าทำอะไรก็ต้องเต็มที่และทำให้ดีที่สุด ในเมื่อเป็นในลักษณะอย่างนี้ ไม่ว่าท่านทั้งหลายจะกระทำงานการใด ๆ ก็ตาม ไม่ว่าจะระดับสูงหรือว่าระดับต่ำ ย่อมประสบความสำเร็จในทุกงาน