บ้านโยมที่ด่านช้างมีไร่อ้อยอยู่ ๒๐๐ กว่าไร่ มีคนจะเผาอยู่เรื่อย ถามว่าจะป้องกันอย่างไร ? ก็เลยบอกว่าให้ยิงปืนเล่นทุกวัน ไม่มีอะไรจะทำก็ยิงเปรี้ยง ๆ ไปเรื่อย ดูซิว่าใครจะกล้ามาเผา ? สรุปก็คือยังรอดได้อยู่
เวลาไฟไหม้ไร่อ้อยน่ากลัวมาก เพราะว่าใบอ้อยครึ่งหนึ่งจะแห้ง พอใบอ้อยแห้งไหม้ครบ ใบสดก็หมดไปด้วย เพราะว่าใบสดทนไฟความร้อนสูงขนาดนั้นไม่ได้ ก็ติดไฟ ถึงเวลาอ้อยโดนไฟไหม้ไปไกลไม่ได้ ต้องไปโรงงานใกล้ ๆ เขาให้ราคาแค่ไหนก็ต้องรับแค่นั้น แล้วน้ำหนักส่วนหนึ่งก็หายไป เพราะว่าความชื้นโดนไฟไล่ไป
มีคนเขาบอกว่าเพชรสีเลือด...ใช่ไหม ? นี่คือน้ำตาลสีเลือด เผาเพื่อไม่ให้เขาไปไกล จะได้ไปขายให้โรงงานที่อยู่ใกล้ ๆ อย่างเมืองกาญจนบุรีจะไปวังขนายหรือไม่ก็ไปนครสวรรค์ ส่วนสุพรรณบุรี ถ้าหากว่าหลัก ๆ ไม่เข้ามิตรผลก็ออกอุทัยธานี ไปนครสวรรค์เหมือนกัน เพราะฉะนั้น...เขาต้องเผาจะได้อยู่ใกล้ ๆ ไม่ไปไหน
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 16-02-2019 เมื่อ 02:26
|