[เถรี]

กราบขอโอกาสพระเถรานุเถระ พระวิปัสสนาจารย์ ตลอดจนกระทั่งพระนิสิตผู้เข้าปฏิบัติธรรมทุกรูป มีพระเดชพระคุณพระครูวรกาญจนโชติ เจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ พระครูกาญจนปัญญาวุฒิ รองเจ้าคณะอำเภอทองผาภูมิ (๑) เป็นต้น เป็นประธานครับ

วันนี้เป็นการปฏิบัติธรรมของพระนิสิตประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์วันที่สอง อย่างที่กระผม/อาตมภาพได้กล่าวไปเมื่อตอนเพลแล้วว่า พิธีกรรมทำให้พวกเราเป็นพระภิกษุสามเณรได้แค่รูปภายนอก ก็คือ เมื่อสงฆ์สวดประกาศรับเข้าสู่หมู่ เปลี่ยนเครื่องแต่งกาย เปลี่ยนกฎเกณฑ์กติกาในการดำเนินชีวิตแล้ว เราได้แค่เปลือกมาเท่านั้น ซึ่งถ้าหากว่าภาษาทั่ว ๆ ไปเขาเรียกว่าสมมติสงฆ์

คราวนี้การที่พวกเรามาปฏิบัติธรรม ตามหลักสูตรของมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย นี่คือการที่เราทำอย่างไร จะให้ภายในของเราเป็นพระภิกษุสามเณรที่แท้จริง เช่นเดียวกับเปลือกไปด้วย เราถึงต้องมาปฏิบัติธรรมตามหลักสูตรกันอยู่ที่นี่

แต่คราวนี้ในเรื่องของการปฏิบัติธรรมนั้น ท่านทั้งหลายจะได้รับคำแนะนำจากพระวิปัสสนาจารย์อยู่แล้ว กระผม/อาตมภาพก็เลยจะมาบอกกล่าวเรื่องราวต่าง ๆ ตามแต่จะนึกขึ้นมาได้ ให้พวกท่านทั้งหลายได้รับรู้รับฟัง เผื่อว่าบางอย่างก็เป็นข้อคิด บางอย่างก็เป็นแนวทางในการปฏิบัติ และบางอย่างอาจจะชี้แจงให้กับญาติโยมที่เขาสงสัยข้องใจได้รู้บ้าง

เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อประมาณสองอาทิตย์ที่ผ่านมาก็คือ มีคณะสงฆ์อำเภอหนึ่งทางปักษ์ใต้ ออกประกาศเป็นมติคณะสงฆ์อำเภอนั้นของจังหวัดนั้น ห้ามไม่ให้พระภิกษุสามเณรให้พรแก่ญาติโยมหลังจากรับบิณฑบาตแล้ว โดยกล่าวว่าเป็นการผิดพระวินัย ในเมื่อทำผิดพระวินัย เพื่อเอาใจญาติโยมที่ใส่บาตรให้ตนเองขบฉันอยู่ แปลว่าเราฝืนคำของพระพุทธเจ้า คือหาเลี้ยงชีพโดยมิชอบ..!

เรื่องนี้ถ้าท่านทั้งหลายไม่ได้ศึกษาละเอียด ก็อาจจะเห็นตามไปด้วย แต่กระผม/อาตมภาพนั้นศึกษาเรื่องนี้มาแล้ว จึงขออนุญาตบอกกล่าวให้พวกเราทั้งหลายได้เข้าใจ แล้วขณะเดียวกัน ก็จะได้ไปชี้แจงให้ญาติโยมที่สงสัยข้องใจได้เข้าใจไปด้วย

คำว่าการยืนให้พรที่ญาติโยมเขาใส่บาตร ผิดพระวินัยนั้น ก็คือผิดในเสขิยวัตร ในธัมมเทสนาปฏิสังยุตต์ ข้อที่ว่า "เมื่อเรายืนอยู่ จักไม่แสดงธรรมแก่บุคคลผู้ที่นั่งอยู่" เหตุเพราะว่าในสมัยพุทธกาลนั้น เขาถือว่าการยืนเป็นการแสดงออกซึ่งความเคารพ ถ้าท่านทั้งหลายอ่านบรรดาพระสูตรต่าง ๆ จะเห็นว่า แม้กระทั่งพรหม เทวดา เมื่อมากราบองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ก็ "ยืนอยู่ในส่วนที่ควรข้างหนึ่ง" ก็คือยืนในที่เหมาะสม เพราะว่าสมัยนั้นถือว่าการยืนเป็นการแสดงความเคารพ

คราวนี้เมื่อญาติโยมนั่งรับพร แล้วพระสงฆ์ยืนให้พร คณะสงฆ์อำเภอนั้นจึงถือว่าเป็นการผิดพระวินัย ข้อ "เมื่อเรายืนอยู่ จักไม่แสงธรรมแก่บุคคลผู้ที่นั่งอยู่"