วันนี้ตรงกับวันเสาร์ที่ ๔ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๕๖๖ กระผม/อาตมภาพมีภารกิจต้องวิ่งไปยังวัดหนองโพ จังหวัดราชบุรี เพื่อร่วมงานทำบุญร้อยวันของคุณแม่ดำ ฉ่ำเม้า โยมมารดาของพระมหาสมคิด อตฺถสิทฺโธ รองเจ้าคณะอำเภอโพธาราม เจ้าอาวาสวัดหนองโพ ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมรุ่นพระอุปัชฌาย์มาด้วยกัน
ในงานก็เจอพรรคพวกเพื่อนฝูงหลายต่อหลายท่านด้วยกัน อย่างเช่น พระครูวิสุทธานันทคุณ (สุรศักดิ์ วิสุทฺธาจาโร ป.ธ.๓ , ผศ.ดร.)เจ้าคณะอำเภอโพธาราม เจ้าอาวาสวัดเขาช่องพราน
พระครูวาทีวรวัฒน์, ดร. (กล้า วีรรตโน) รองเจ้าคณะอำเภอเมืองเพชรบุรี เจ้าอาวาสวัดมหาธาตุวรวิหาร เมืองเพชรบุรี ซึ่งเป็นเพื่อนเรียนปริญญาเอกมาด้วยกัน
หรือว่าพระเดชพระคุณพระภาวนาวิหารกิจ วิ. (ทองย้อย สญฺญโม) หรือหลวงพ่อเจ้าคุณทองย้อย เจ้าอาวาสวัดเขาวัง (พระอารามหลวง) เป็นเพื่อนร่วมรุ่นพระอุปัชฌาย์ที่กระผม/อาตมภาพภูมิใจมาก เนื่องเพราะว่าท่านเป็นพระเถระที่อายุกาลผ่านวัยถึง ๘๐ กว่าปีแล้ว ได้มีโอกาสอบรมพระอุปัชฌาย์ด้วยกัน เห็นความน่ารัก ความใจเย็นของท่าน โดยเฉพาะสภาพร่างกายของท่านแข็งแรงมาก อาจจะเป็นเพราะว่าเดินขึ้นเขาวัง ราชบุรีอยู่ทุกบ่อย จึงทำให้คนหนุ่มรู้สึกอายท่านเวลาเดินขึ้นเขาไม่ค่อยจะไหว
หลังจากที่เจริญพระพุทธมนต์ ฉันเพล โดยมีท่านเจ้าคุณอาจารย์พระปิฎกโกศล, ดร. (ปราโมทย์ ปโมทิโต ป.ธ.๙) เจ้าคณะจังหวัดราชบุรี ซึ่งเป็นอาจารย์สอนกระผม/อาตมภาพมา ตั้งแต่สมัยที่ยังเรียนประกาศนียบัตรบริหารกิจการคณะสงฆ์อยู่
เมื่อเสร็จภารกิจ ฉันเพลกันเรียบร้อยแล้ว กระผม/อาตมภาพก็ต้องรีบวิ่งไปยังวัดสันติคีรี หรือที่ชาวบ้านเรียกว่าวัดตลุงใต้ หมู่ที่ ๖ ตำบลดอนแสลบ อำเภอห้วยกระเจา จังหวัดกาญจนบุรี เพื่อเจริญพระพุทธมนต์ในงานทำบุญอายุวัฒนมงคล ๕๒ ปี พระวิสุทธิพงษ์เมธี, ดร. (วีระ มหาวีโร ป.ธ.๗) เจ้าคณะอำเภอศรีสวัสดิ์ รักษาการเจ้าอาวาสวัดสันติคีรี ซึ่งในงานนั้นพระเดชพระคุณพระพรหมเสนาบดี (พิมพ์ ญาณวีโร) กรรมการมหาเถรสมาคม เจ้าคณะภาค ๗ เจ้าอาวาสวัดปทุมคงคาราชวรวิหารเป็นประธานสงฆ์อยู่
หลวงพ่อพระพรหมเสนาบดี พอเห็นหน้าก็รีบบอกว่า "วันก่อนในงานเปิดอบรมบาลีก่อนสอบที่วัดสามพระยา เซียนพระเขามาดูพระที่ท่านถวายมาให้ ตีราคามาให้ ๔๒ ล้านบาท..!" กระผม/อาตมภาพได้ยินแล้วก็ขำ จึงกราบเรียนไปว่า "หลวงพ่อปล่อยไปได้เลยครับ เดี๋ยวกระผมจะหาให้ใหม่..!"
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย สุธรรม : 05-02-2023 เมื่อ 03:11
|