กระผม/อาตมภาพเองต้องบอกว่าเป็นคนรู้ตัวเร็ว สมัยที่เป็นฆราวาสถวายการรับใช้หลวงพ่อวัดท่าซุงอยู่ ช่วงเช้าอัดสมาธิไปเต็มที่..สบายมาก แต่พอตอนบ่าย ตอนแรก ๆ ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังตก แต่คราวนี้ด้วยความที่รู้ตัวเร็ว ก็เลยสังเกตว่าเสียงของตัวเองเริ่มดังขึ้นเรื่อย ๆ ถ้าลักษณะอย่างนี้แปลว่าเครียดแล้ว..!
ญาติโยมที่ไปงานหลวงพ่อวัดท่าซุง ในช่วงท้าย ๆ ก่อนที่ผมจะบวช แต่ละงานไม่ต่ำกว่าแสนคน..! บางงานก็ถึงสองแสนกว่าสามแสนคน แล้วต้องรบกับคนประเภทที่พูดไม่รู้ภาษาตั้งแต่เช้ายันเย็น กระผม/อาตมภาพมีหน้าที่จัดระเบียบคนที่เข้าทำบุญกับหลวงพ่อวัดท่าซุง แต่ละคนนี่จะต้องผ่านตรงนั้นไปให้เร็วที่สุด เพราะว่าคนข้างหลังอีกเป็นพันรออยู่ แต่ก็เจอไอ้ประเภทที่ไม่รู้ภาษาบ่อยมาก มาถึงตรงนั้นแล้วค่อยควักเงินออกมานับว่าจะทำบุญเท่าไรดี ?
พอเจอประเภทนี้มาก ๆ หลาย ๆ คนเข้าก็เครียดไม่รู้ตัว กระผม/อาตมภาพก็จะเสียงดังใส่เขา พอรู้ตัวทำอย่างไรครับ ? รีบดึงเพื่อนมาทำหน้าที่แทน ขอไปส้วม ไม่ได้ไปเข้าส้วมอุจจาระปัสสาวะแบบชาวบ้านชาวเมืองเขาหรอก ไปนั่งภาวนาบนโถส้วม..! หลวงพ่อวัดท่าซุงสอนว่าเวลาปฏิบัติภาวนาอย่าไปอวดคนอื่นเขา ถ้าลักษณะอย่างนั้นเป็นอุปกิเลส ก็เลยหลบไปภาวนาในส้วม จนกำลังใจทรงตัวแล้วค่อยออกมาทำงานใหม่ ถ้าเพื่อนสงสัยว่าทำไมไปห้องน้ำนานแท้ ? ก็บอกว่า "อ๋อ...ท้องผูก..!"
พอทำอย่างนั้นแล้ว ก็ยังยืนระยะได้ไม่ครบวัน โดยเฉพาะบางงาน ต้อง ๒ วัน ๑ คืนต่อเนื่อง เพราะฉะนั้น..งานวัดท่าขนุนที่คุณเห็นนี่แค่จิ๊บ ๆ คนของเราเต็มที่ก็ประมาณสี่ห้าพัน กระผม/อาตมภาพเจอสองสามแสนคนมาแล้ว จึงไม่ให้ราคาเลยกับคนแค่นี้ แต่พวกท่านอาจจะเหนื่อยกัน เพราะว่าคนก็คือคน พูดภาษาคนไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก ทั้ง ๆ ที่เป็นคนนั่นแหละ..!
__________________
........................
เกิดมาทั้งที เอาดีให้ได้ ตายไปทั้งที ฝากดีเอาไว้ อยู่ให้เขาเกรงใจ ไปให้เขาคิดถึง
จะเช มัตตา สุขังธีโร ปัญญาชน พึงสละสุขส่วนตน เพื่อสุขยิ่งใหญ่ของส่วนรวม
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย เถรี : 10-11-2021 เมื่อ 10:36
|