[เถรี]

มีคนแขวนประคำงามา พระอาจารย์กล่าวว่า "ใครใช้ประคำทำจากงา ทำจากกระดูก ทำจากเขา ก็อุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้าของเขาบ้าง อย่าปล่อยให้เขาเดินผอมโซตามอยู่ตลอด อาตมาใช้อันไหนก็อุทิศส่วนกุศลให้เขาไปเกิดเป็นพรหมเป็นเทวดา หมดเรื่องหมดราวข้ามขั้นตอนไปเลย ไม่ต้องเสียเวลามาลำบาก มีอยู่เที่ยวหนึ่งใช้ลูกประคำทำด้วยเขาจามรี เบื่อที่เขาเดินตาม รับส่วนกุศลไป ๆ ให้พ้นก็แล้วกัน พวกนี้เขามีความยึดติดเหมือนกัน ยึดติดว่าเป็นซากเป็นสังขารของเขา

ถ้าหากว่าเป็นส่วนที่ชอบอย่างเช่นว่าเป็นงาช้างกำจัด ถ้าอย่างนี้ไม่เป็นไร เพราะมันหลุดจากร่างกายขณะที่เจ้าของยังไม่ตาย ไปแทงไปสู้กันไปอะไรกันจนงาหักกระจาย อย่างนั้นจะไม่มีปัญหา แต่เพื่อความปลอดภัยก็อุทิศให้เขาไปก่อน

ปล่อยให้เขาเดินตามผอมโซเลย คนไม่เห็นก็ไม่เป็นไร คนเห็นก็สงสาร แล้วก็ไปยุ่งกับเขาไม่ได้ เพราะว่าเป็นของเขา เขาก็ต้องยึดติด ก็ต้องให้เจ้าของคนใช้เป็นคนอุทิศให้"