[สุธรรม]

ถาม : วันหนึ่งได้สั่งพิมพ์รูปพระ เพื่อจะใช้สำหรับตั้งบูชาบนหิ้งพระ เรานำรูปมานั่งตัดขอบเพื่อให้พอดีกับกรอบรูปด้วยตัวเอง และเกิดอุบัติเหตุทำให้เลือดไหลออกมา

เราเผลอตั้งจิตคิดในใจว่าขอถวายเลือดที่ไหลออกมานี้เป็นพุทธบูชา แต่ก็ฉุกคิดได้ว่าอาจไม่เหมาะสมและเป็นการปรามาส จึงได้ยั้งจิตไว้ยังไม่ถวาย รวมถึงมีความกังวลเรื่องเลือดของเราอาจไหลไปโดนรูปพระและอุปกรณ์อื่น ๆ ที่ใช้ในวันนั้นด้วย

๑. การตั้งจิตถวายเลือดที่ไหลออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจหรือตั้งใจก็ตาม เป็นพุทธบูชา ถือว่าเป็นการปรามาสหรือไม่ สมควรทำหรือมีความเหมาะสมหรือไม่ ?

๒. หากสามารถทำได้ การถวายเลือดเนื้อของเราเป็นพุทธบูชา จะได้รับอานิสงส์อย่างไร ?

๓. เลือดของเราถือว่าสกปรกหรือสะอาดมากน้อยกว่ากัน เมื่อเทียบกับสารคัดหลั่งต่าง ๆ ทั้งน้ำมูก น้ำตา หรือเหงื่อที่ไหลออกมาตลอดเวลา เพราะเหงื่อก็สัมผัสกับรูปพระเช่นกัน ไม่ต่างกับเลือด ?

๔. เมื่อเช็ดเลือดของเราออกจากรูปพระและทำความสะอาดแล้ว (ทำได้แค่ใช่กระดาษทิชชูเช็ด อาจทำให้ยังเหลือคราบเลือดที่มองไม่เห็นติดอยู่) เราสามารถนำรูปพระนี้ไปตั้งรวมบนหิ้งพระกับพระบูชาองค์อื่น ๆ ได้อย่างเหมาะสมหรือไม่ เพราะเกรงว่าเลือดของเราจะเป็นสิ่งสกปรกไม่บริสุทธิ์ ?

๕. อุปกรณ์ต่าง ๆ ที่อาจสัมผัสโดนเลือดซึ่งใช้ในวันนั้น หากล้างทำความสะอาดอย่างดีแล้วสามารถนำกลับมาใช้เพื่อตัดรูปพระใบอื่น ๆ ได้อีกหรือไม่ เพราะอุปกรณ์เหล่านี้ตั้งใจแยกเอาไว้ใช้กับงานทางศาสนาโดยเฉพาะ จะถือว่าของชิ้นนั้นมลทินหรือไม่ ?

๖. หากทำความสะอาดสิ่งใด ๆ ที่สัมผัสกับสิ่งสกปรกแล้วยังไม่สบายใจ สามารถนำน้ำมนต์ที่ทำจากเหรียญพุทธบารมีสุริยันทรงกลดมารด เพื่อชำระล้างมลทินให้หมดสิ้นไปได้หรือไม่ ?
ตอบ : ทำความสะอาดตามปกติก็พอ ที่ควรทำมากกว่านั้นก็คือการหยุดคิดฟุ้งซ่าน..!