[เถรี]

อีกประการหนึ่งก็คือ เราจะต้องจัดพระไปช่วยคุมห้องสอบธรรมศึกษา แต่ว่าหลายท่านก็ลา ซึ่งการลาตามสิทธิ์นั้น กระผม/อาตมภาพไม่เคยว่ากล่าวกัน จะไปตามสิทธิ์ของคุณก็เชิญตามสบาย แต่ให้ดูตาม้าตาเรือหน่อยได้ไหม ? ว่าช่วงไหนวัดมีงาน ช่วงไหนวัดไม่มีงาน โดยเฉพาะงานที่สำคัญในระดับนี้ เรากลับเอาเรื่องส่วนตัว ก็คือลาไว้ก่อน ก็แปลว่าเราเห็นแก่ตัวเองมากกว่าเห็นแก่วัด

กระผม/อาตมภาพเองบวชครั้งแรก กว่าจะลาได้ก็ผ่านไป ๘ เดือนกว่า เพราะว่าต้องรอจังหวะให้ทางวัดงานว่าง แล้วมีใครต้องบอกกล่าวไหม ? ก็ต้องคิดเอง พิจารณาเอง เมื่อคิดพิจารณาแล้ว เห็นว่าจังหวะเวลายังไม่เหมาะสม ก็อดทนรอไปก่อน ถึงเวลาที่เหมาะสมแล้วค่อยไป ไม่ใช่ว่าไม่ได้ใช้วันลาแล้วจะขาดทุน..!

ดังนั้น..ถ้าหากว่าใครที่คิดเสียสละเพื่อวัดวาอาราม ส่วนใหญ่แล้วโอกาสที่จะถึงมรรคถึงผลจะมีมากกว่า เหตุที่กระผม/อาตมภาพกล้าบอกกล่าวอย่างนี้เต็มปากเต็มคำ ก็เพราะว่าเป็นกำลังใจที่ไม่ยึดติดในตัวกูของกู เรื่องของกูเก็บเอาไว้ก่อน เอาเรื่องของวัดวาอาราม เรื่องของคณะสงฆ์ก่อน ถ้าอยู่ในลักษณะนี้ แปลว่าท่านลดสักกายทิฏฐิและมานะลงไปได้มาก เป็นผู้ที่ควรต่อหลักธรรม

ดังนั้น..หลายอย่างพวกเราบางทีก็ปัญญาน้อย สายตาแคบสั้น ไม่ได้คิดพิจารณาให้รอบคอบ นี่ก็ยังไม่เท่าไร เพราะว่าก่อนหน้านี้มีที่แย่กว่านี้ ก็คือตรงกับงานวัดเมื่อไรกูก็ลา แต่พอเป็นงานวัดอื่นกลับขอไปช่วยเขาทำ..!

พูดง่าย ๆ ว่าอยู่อาศัยวัดไปวัน ๆ เท่านั้นเอง ไม่ได้คิดจะทำบุญ ทำคุณ ทำประโยชน์อะไรให้กับสถานที่เลย เป็นบุคคลที่บกพร่องในหลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างแรง เพราะว่าขาดความกตัญญูต่อสถานที่ซึ่งตนเองอยู่อาศัย ขาดความกตเวทิตา คือ ไม่ได้ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ตอบแทนต่อสถานที่นั้น ๆ เพราะฉะนั้น..เราไม่จำเป็นที่จะต้องมากล่าวถึงความกตัญญูกตเวทิตาต่อตัวบุคคลเลย