[เถรี]

ดังนั้น..แม้ในยุคสมัยที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงพระชนมชีพอยู่ ก็ยังมีบรรดาท่านทั้งหลายแหกคอกออกไปได้จนขนาดนี้ ในยุคสมัยของเรา ซึ่งบรรดาเรื่องของศีลของธรรมในจิตในใจของบุคคลตกต่ำลงไปมาก จึงไม่ต้องสงสัยเลยว่าจะมีการแหกคอกออกไปหรือไม่ ?

เพียงแต่ว่ากระผม/อาตมภาพนั้นได้รับการขัดเกลามาจากครูบาอาจารย์ ซึ่งก็คือพระเดชพระคุณหลวงพ่อฤๅษีฯ วัดท่าซุง ที่ท่านเข้มงวดกวดขันกับลูกศิษย์ โดยที่ตั้งความหวังเอาไว้ว่า ในเมื่อบวชเข้ามาแล้ว อย่างน้อยก็ต้องเป็นพระสุปฏิปันโน ให้ญาติโยมไหว้ได้เต็มไม้เต็มมือ ไม่เป็นผู้ที่ทำให้พระพุทธศาสนาเสียหายด้วยตนเอง

กระผม/อาตมภาพพยายามเลียนแบบปฏิปทาของครูบาอาจารย์ ในการเข้มงวดกวดขันต่อสัทธิวิหาริกที่มาบวช โดยเฉพาะผู้ที่มาบวชที่วัดท่าขนุนนั้น ถ้าหากว่ายังไม่ถึง ๕ พรรษา จะไม่ปล่อยให้ไปอยู่ที่อื่น ท่านใดก็ตามที่ทนระเบียบวัดท่าขนุนไม่ได้ แหกคอกหนีไปก่อนได้รับอนุญาตก็จะโดนขึ้นบัญชีดำ ไม่รับกลับเข้าสังกัด ถ้าหากว่าสึกหาลาเพศไปก็ไม่รับบวชให้ใหม่ด้วย..!

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้นั้น พระอุปัชฌาย์อาจารย์อื่นบางทีก็บอกว่า "จะเข้มงวดกันไปถึงไหน ? สมัยนี้เรื่องพวกนี้เขาไม่ว่ากันแล้ว" แต่กระผม/อาตมภาพน้้น พยายามที่จะยึดถือตามแนวที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้วางไว้ ก็คือพระที่บวชแล้วยังไม่พ้น ๕ พรรษา พระอุปัชฌาย์อาจารย์เห็นว่ายังรู้ธรรมวินัยไม่ครบ รู้กิจวัตร วิธีวัตร อาคันตุกะวัตรไม่ครบถ้วน ก็จะไม่ปล่อยให้ได้นิสัยมุตตกะ ปล่อยให้ออกไปเผชิญโลกภายนอก

เพราะว่าถ้าออกไปก็อาจจะสร้างความเสียหาย ทำให้พระอุปัชฌาย์อาจารย์เสียชื่อ ทำให้วัดต้องสังกัดเสียชื่อ ทำให้คณะสงฆ์เสียชื่อ และทำให้พระพุทธศาสนา ซึ่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทานพระธรรมวินัยไว้ให้นั้นเสียหายลงไปได้

ในส่วนนี้ต้องบอกว่าเป็นแค่การยื้อเวลาเท่านั้น ที่จะให้คณะสงฆ์ของเราเสื่อมเสียลงไปช้าที่สุดเท่าที่จะช้าได้ ซึ่งแม้แต่วันนี้ในการสัมโมทนียกถา พระเดชพระคุณพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. (แย้ม กิตฺตินฺธโร) เจ้าคณะภาค ๑๔ ก็ยังให้คำชมเชยต่อผู้เข้าอบรมว่า "อย่างวัดท่าขนุนมีความแม่นยำในพระธรรมวินัย จึงได้ให้มาเป็นกรรมการในการสอบอบรมพวกท่าน" เหล่านี้เป็นต้น