[เถรี]

เหตุที่ต้องมีคนตรวจคนหนึ่ง คนทานคนหนึ่ง ก็เผื่อว่าจะเจออะไรที่ไม่ชอบมาพากลแล้วจะได้แก้ไขทัน กระผม/อาตมภาพก็ต้องไปแก้ให้เหลือ ๕๐, ๕๐, ๕๐..! ก็คือให้ค่าเขียนครึ่งหนึ่ง มึงไปเอาคะแนนจากวิชาอื่นมาช่วยก็แล้วกัน..!

จะให้ตกเลยก็สงสารเด็ก อุตส่าห์เขียนมาอย่างดี ๓ หน้าครึ่ง เพราะฉะนั้น..ถ้าหากว่าเจออาจารย์ตรวจมาในลักษณะอย่างนั้น แล้วไม่มีคนคอยทาน ก็ทำให้เด็กผ่านไปโดยที่ทุจริต แต่แย่ตรงที่ว่าพอไปแก้คะแนนแล้วต้องเซ็นกำกับทุกหน้าเลย ๕๐ ชุดคูณ ๔ เข้าไปก็ ๒๐๐ หน้า ตายครับ..! บางวันต้องนั่งจนตูดด้านเลย..!

บางทีหลวงพ่อเจ้าคุณแย้ม ซึ่งปัจจุบันก็คือพระธรรมวชิรานุวัตร, ดร. เจ้าคณะภาค ๑๔ ถามว่า "ยังไม่เลิกหรือ ? เขาไปฉันเพลกันหมดแล้ว" "ไม่อยากปล่อยให้งานคาอยู่ครับ อย่างน้อยก็ตรวจให้ครบปึกก่อน"

ในเรื่องของงานมีแต่มากขึ้น พวกท่านทั้งหลายก็มีอยู่อย่างเดียว ก็คือรักษากำลังใจของตนเองให้ได้ อย่าปล่อยให้กิเลสเริงร่าหน้าบานมากนัก อย่างน้อยก็ไล่ทุบไล่ตีให้กิเลสรู้เสียบ้าง ไม่ใช่ปล่อยให้กิเลสทุบถองเราอยู่ฝ่ายเดียว แล้วก็ไปโอดครวญบอกว่าไม่ไหวแล้ว รักที่จะบวชเป็นพระเข้ามานี่ ตรงกลางพอดีนั้นหายาก เพราะว่าไม่ขึ้นก็ลง เพราะฉะนั้น..ถ้าไม่กำไรก็ขาดทุน ไอ้เรื่องเสมอตัวนี่ไม่มี เขาถึงได้ต้องทุ่มเทปฏิบัติกันด้วยชีวิต..!

ไม่ว่าจะเป็นพระภิกษุสามเณร แม่ชี หรือฆราวาสหญิงชายก็เหมือนกัน รักที่จะเอาดี ต้องยอมเหนื่อย ต้องอดทน ต้องพากเพียร ไม่อย่างนั้นแล้ว สิ่งที่เราทำ กับสิ่งที่เราหวังไปกันไม่ได้ แล้วโอกาสที่จะประสบความสำเร็จก็ย่อมมีไม่ได้เช่นกัน

สำหรับวันนี้ก็ขอเรียนถวายพระภิกษุสามเณรของเรา และบอกกล่าวแก่ญาติโยมแต่เพียงเท่านี้

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน
วันอาทิตย์ที่ ๒๗ พฤศจิกายน พุทธศักราช ๒๕๖๕
(ถอดจากเสียงเป็นอักษร โดย เผือกน้อย)