[เถรี]

เมื่อได้ขึ้นทำการสวดพระพุทธมนต์อาทิตตปริยายสูตรตามความนิยมและฉันเพลแล้ว ก็ต้องรออยู่จนกระทั่งบ่ายโมง เพราะว่าพระเทพศาสนาภิบาล เจ้าคณะภาค ๑๔ หรือว่าหลวงพ่อเจ้าคุณแย้มนั้น ได้นัดหมายให้บรรดาพระสังฆาธิการเจ้าคณะปกครอง ในเขตปกครองคณะสงฆ์ภาค ๑๔ ไม่ว่าจะเป็นจังหวัดนครปฐม จังหวัดสุพรรณบุรี จังหวัดกาญจนบุรี และจังหวัดสมุทรสาคร มาร่วมกันเป็นเจ้าภาพสวดพระอภิธรรมถวายหลวงพ่อพระราชรัตวิมล ในนามของคณะสงฆ์ภาค ๑๔

ทั้งพระเดชพระคุณพระเทพมหาเจติยาจารย์ (ชัยวัฒน์ ปญฺญาสิริ ป.ธ.๙) เจ้าคณะจังหวัดนครปฐม พระเดชพระคุณพระเทพสาครมุนี (สมบูรณ์ ปญฺญาวุโธ ป.ธ.๙) เจ้าคณะจังหวัดสมุทรสาคร พระเดชพระคุณพระเทพปริยัติโสภณ (ปัญญา วิสุทฺธิปญฺโญ ป.ธ.๙) เจ้าคณะจังหวัดกาญจนบุรี ก็ล้วนแล้วแต่มาถึงโดยพร้อมเพรียงกัน ขาดแต่พรรคพวกเพื่อนฝูงอีกท่านหนึ่ง คือท่านพระครูวิบูลเจติยานุรักษ์ (ประไพ ปุญฺญกาโม ป.ธ.๓) เจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี ซึ่งเป็นบุคคลที่มีตำแหน่งหน้าที่มากมายมหาศาลพอ ๆ กับกระผม/อาตมภาพ แถมยังเป็นตำแหน่งหน้าที่ซึ่งใหญ่โตกว่าทั้งสิ้น

อย่างเช่นว่าการปกครองคณะสงฆ์ ท่านก็เป็นถึงเจ้าคณะจังหวัดสุพรรณบุรี ในเรื่องของการเรียนการสอน ท่านก็เป็นถึงผู้อำนวยการวิทยาลัยสงฆ์สุพรรณบุรีศรีสุวรรณภูมิ เป็นต้น จึงทำให้ท่านเดินทางมาไม่ทัน แต่ว่าบรรดาเจ้าคณะปกครองในจังหวัดสุพรรณบุรีนั้น ส่วนใหญ่ที่รู้จักมักคุ้น ต่างก็เดินทางมาถึงโดยพร้อมเพรียงกันแล้ว

หลังจากที่ได้ทำการสวดพระอภิธรรม ถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชรัตนวิมลเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไป โดยที่พระเดชพระคุณพระเทพศาสนาภิบาล หรือหลวงพ่อเจ้าคุณแย้มบอกว่า "ไม่ต้องวิ่งตามอีกนะ เพราะว่าเราไปคนละทางกัน" เนื่องเพราะว่ากระผม/อาตมภาพนั้น ยังต้องเดินทางไปยังวัดหัวโพธิ์ อำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรี เพื่อทำการปลุกเสกวัตถุมงคลท้าวเวสสุวรรณอีกแห่งหนึ่ง

ตรงจุดนี้ทำให้มาพิจารณาดูว่า ระยะนี้เป็นระยะที่ท่านท้าวเวสสุวรรณต้องรับภาระหนักมาก เพราะว่าส่วนใหญ่แล้ว วัดทั้งหลายก็มักจะสร้างวัตถุมงคลตามกระแส ก็คืออะไรดังขึ้นมาก็สร้าง ซึ่งต่างจากวัดท่าขนุน เพราะว่ากระผม/อาตมภาพนั้น หลายต่อหลายครั้งก็เป็นผู้นำกระแส แม้กระทั่งท้าวเวสสุวรรณก็ได้สร้างมาก่อนคนอื่นเขา จนกระทั่งจำหน่ายหมดเกลี้ยง ไม่มีอะไรเหลือแล้ว คนอื่นค่อยมาฮือฮาและมาทำตาม