[เถรี]

ตรงจุดนี้ที่เล่าให้ฟัง ไม่ได้ตำหนิทางผู้จัดงาน เนื่องเพราะว่าบุคคลที่ปราศจากความคล่องตัวอย่างหนึ่ง อ่านงานไม่แตกอย่างหนึ่ง ตั้งใจจะอวดงาน ทั้ง ๆ ที่ไม่มีอะไรน่าอวด คือการแสดงต่าง ๆ อีกอย่างหนึ่ง ก็จะทำให้เขาทั้งหลายเหล่านั้นย่อมเห็นความสำคัญในสิ่งที่ไม่สำคัญ แต่ขณะเดียวกันไม่เห็นความสำคัญในสิ่งที่สำคัญเลย..!

ปีก่อนนั้นกระผม/อาตมภาพไปรับรางวัลราชมงคลสรรเสริญที่มหาวิทยาลัยราชมงคลธัญบุรี สถานที่นั้นจัดงานแบบให้ความสำคัญกับพระภิกษุที่ได้รับรางวัลอย่างสูงมาก เมื่อเข้าไปถึง จะมีเจ้าหน้าที่มาต้อนรับเฉพาะแต่ละรูปเลย คือเจ้าหน้าที่แต่ละคนจะรู้ว่าตนเองต้องต้อนรับพระเถระรูปใด เมื่อพาเข้าไปยังที่นั่งแล้ว ก็ไปรายงานท่านอธิการบดี ท่านอธิการบดีก็จะพารองอธิการบดี คณะบดี และเจ้าหน้าที่ระดับสูงของทางมหาวิทยาลัยมากราบพระทีละรูป ขอบพระคุณที่ให้เกียรติยอมรับรางวัลที่ท่านจัดสรรถวายให้

เมื่อถึงเวลารับรางวัล ก็ไม่ใช่ให้พระขึ้นไปรับรางวัลบนเวที แต่ว่าเป็นการจัดที่นั่งต่างหากให้กับพระโดยเฉพาะอยู่ทางด้านล่าง แล้วท่านอธิการบดีก็จะมากราบพระทีละรูป ถวายรางวัล ถวายเกียรติบัตร และถวายช่อดอกไม้แสดงความยินดี ทำอย่างนี้พร้อมกับขอถ่ายรูปไปด้วยทีละรูป

จะเห็นว่าบุคคลที่จัดงานเป็น ลำดับความสำคัญของงานถูก ต้องทำในลักษณะอย่างนี้ เพราะว่าเป็นความภูมิใจของผู้รับรางวัลด้วย ที่ได้รับเกียรติอย่างสูงแบบนั้น แล้วขณะเดียวกัน ก็เป็นความภูมิใจของทางมหาวิทยาลัยด้วย ที่ได้ถวายการต้อนรับพระภิกษุสามเณร ได้อย่างถูกต้องตามรูปแบบที่ควรจะเป็น ต้องบอกว่าสมกับที่เป็นพุทธศาสนิกชนจริง ๆ

ดังนั้น...สำหรับท่านทั้งหลายที่จัดงานในลักษณะแบบนี้ ถ้ามีโอกาสฟัง "เสียงธรรมจากวัดท่าขนุน" ในวันนี้อยู่ ก็ขอให้ท่านทั้งหลายพิจารณาด้วยว่า พระภิกษุสามเณรของเรานั้นจำกัดด้วยกาลเวลาหลายประการด้วยกัน