[เถรี]

คราวนี้ในจำนวนผู้ที่ได้รับพระราชทานเพลิงศพ ถ้าไล่ไปตามลำดับเลย พระเดชพระคุณหลวงพ่อพระราชรัตนวิมลก็อายุ ๘๖ ปี แต่ท่านอาจารย์สายชลน้อยกว่า ๓๐ ปี คือ ๕๖ ปีเท่านั้น แล้วก็มาเป็นหลวงปู่ชุบ ๙๖ ปี กระโดดพรวดเขึ้นไปอีก ๔๐ ปี มาวันนี้หลวงพ่อทองใบ ๙๐ ปี มะรืนนี้ หลวงพ่อเกรียงศักดิ์ ๖๗ ปี

เราจะเห็นว่าในเรื่องของความตายนั้นหาความแน่นอนไม่ได้เลย ความตายเกิดขึ้นกับมนุษย์และสัตว์ทุกรูปทุกนาม มนุษย์และสัตว์เกิดขึ้นมาเท่าไร ก็ตายหมดเท่านั้น

แต่คราวนี้ที่เราเห็นล้นโลกกันอยู่ก็เพราะว่า เมื่อเกิดขึ้นมาแล้วก็อยู่กันหลายสิบปีกว่าที่จะตาย แต่การเกิดใช้เวลาแค่ ๙ เดือน ๑๐ เดือน ก็เลยทำให้คนเราที่เมาวัย เมาชีวิต ก็มักจะเห็นว่าความตายไม่น่าจะมาถึงตนเองง่าย ๆ โดยที่ขาดการพิจารณา มีแต่ความประมาท ถึงเวลาความตายมาถึง เราก็ตั้งรับไม่ทัน

เพราะว่าอย่างบทสวดมนต์ที่เราสวดกันอยู่ ก็คือ โก ชญฺญา มรณํ สุเว ใครเลยจะรู้ได้ว่าพรุ่งนี้ความตายจะมาถึงหรือไม่ ?
หรือไม่ก็ อทฺธุวํ ชีวิตํ ชีวิตนี้เป็นของไม่เที่ยง ธุวํ มรณํ ความตายเป็นของเที่ยง

คำว่า เที่ยง ในที่นี้ก็คือตายแน่ เพียงแต่ว่าความตายจะมาถึงเราได้ ก็ต้องเป็นไปตามวิบากที่เราสร้างเอาไว้ ถ้าหากว่าหมดอาหาร หมดอายุ ก็มีสิทธิ์ที่จะถึงแก่ความตาย โดยเฉพาะหมดบุญและหมดกรรม

สมัยที่กระผมเด็ก ๆ อยู่ ถ้าหากว่าคนอายุน้อยตาย เขาก็บอกว่าบุญมาก ถึงเวลาจะได้รีบตายไปเสวยผลบุญของตัวเอง พอคนแก่ตายก็ เอ้า...บุญมาก อายุยืน อยู่เป็นมิ่งขวัญลูกหลานได้นาน สรุปว่าอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับผู้ตาย เขาจะพูดแต่ในเรื่องดีทั้งหมด