[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๔ พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๖๕ มาพูดถึงประเด็นร้อนในสังคมที่เกี่ยวข้องกับวงการสงฆ์ คือพระหนุ่มนักเทศน์ชื่อดังที่ไปมีสัมพันธ์สวาทกับสีกา แล้วมีการร้องเรียน จนกระทั่งสึกหาลาเพศออกไป ซึ่งตรงนั้นจะไม่ขอกล่าวถึง

แต่ที่จะกล่าวถึงก็คือว่า อันดับแรกเลย...ท่านบวชแล้วเป็นพระใหม่แต่ว่าไปแสดงธรรมสั่งสอนผู้อื่น ซึ่งตรงนี้ต้องบอกว่า ตราบใดที่เรายังไม่สามารถกระทำสิ่งหนึ่งประการใดได้อย่างแท้จริง แล้วไปว่ากล่าวสั่งสอนผู้อื่น ก็จะอยู่ในลักษณะที่บางคนกล่าวว่า "จงทำอย่างที่ผมพูด แต่อย่าทำอย่างที่ผมทำ" ซึ่งมีแต่จะสร้างความเสียหายให้เกิดขึ้นทั้งกับตนเองและหน่วยงาน

เหตุที่เป็นเช่นนั้น ก็เพราะว่าถ้าท่านทั้งหลายสามารถทำอะไรได้แล้วนำไปสั่งสอนคนอื่นนั้น ประการแรก...จะสอนได้ง่ายมาก เพราะว่าคนทำมาแล้ว ย่อมรู้ว่าหนทางไหนจะเป็นทางที่เข้าถึงได้ง่ายที่สุด ประการที่สอง...คนที่ทำได้จริงนั้นจะมีความน่าเชื่อถือ มีความขลัง เพราะว่าพูดจริง ทำจริง

อีกเรื่องหนึ่งที่จะกล่าวถึงก็คือว่า พระอุปัชฌาย์อาจารย์ของท่านนั้น ไม่ได้ให้การอบรมสั่งสอนลูกศิษย์อย่างแท้จริงว่า สิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร ปล่อยให้ท่านไปเปะปะ ทำถูกบ้าง ผิดบ้าง จนกระทั่งเกิดความผิดพลาดใหญ่โตขึ้นมา สร้างความเสียหายบอบช้ำแก่พระพุทธศาสนาเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งจะว่าไปแล้ว พระอุปัชฌาย์ของท่านนั้น ผิดทั้งหน้าที่ทางโลกและผิดทั้งหน้าที่ทางธรรม

เนื่องเพราะว่าในทางโลกนั้น ตามกฎมหาเถรสมาคมฉบับที่ ๑๗ ว่าด้วยการแต่งตั้งถอดถอนพระอุปัชฌาย์ ข้อที่ ๑๙ ระบุเอาไว้ชัดเจนว่า พระอุปัชฌาย์เมื่อให้การอุปสมบทกุลบุตรแล้ว มีหน้าที่ต้องถือเป็นภารธุระปกครอง ดูแล สั่งสอน สัทธิวิหาริกของตนให้ตั้งอยู่ในสัมมาปฏิบัติ ต้องขวนขวายให้ได้รับการศึกษาพระธรรมวินัย ฯลฯ เหล่านี้เป็นต้น ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็แปลว่าในทางโลกพระอุปัชฌาย์ท่านก็กระทำไม่ถูกต้อง