[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันพุธที่ ๑๔ กรกฎาคม พุทธศักราช ๒๕๖๔ เป็นธรรมเนียมของวัดท่าขนุนที่ทุกวันที่ ๑๔ ของเดือน เราจะทำบุญถวายหลวงปู่สาย อดีตเจ้าอาวาส ซึ่งจะว่าไปแล้วก็เป็นเรื่องที่ดี เพราะว่าเป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูกตเวที แต่คราวนี้ เราจะสังเกตเห็นว่าผู้คนจะลดน้อยลงไปเรื่อย ๆ โดยเฉพาะคนรุ่นหลังที่ไม่ทันได้พบได้เห็นชื่อเสียงเกียรติคุณของหลวงพ่อ ก็จะไม่ได้ใส่ใจตรงนั้น ส่วนคนที่ทันก็ล้มหายตายจากไปเรื่อย ๆ

ในเรื่องวัดวาอาราม ถ้าหากว่ามีเจ้าอาวาสขลัง มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ก็สามารถที่จะบริหารจัดการได้ง่าย แต่คราวนี้สถานที่จะดีแค่ไหนก็ตาม คนก็ยังเป็นคนอยู่วันยังค่ำ ถ้าไม่คิดจะเอาดีอย่างจริง ๆ จัง ๆ แล้ว ก็มักจะวุ่นวายอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

ตั้งแต่สมัยที่กระผม/อาตมภาพไปวัดท่าซุงใหม่ ๆ ก็แปลกใจมาก ว่าวัดใหญ่ขนาดนี้มีแม่ชีอยู่แค่ ๔ รูป จนกระทั่งเมื่อบวชเข้าไปแล้ว มีโอกาสกราบเรียนถาม หลวงพ่อวัดท่าซุงท่านบอกว่า ท่านไม่อยากให้มีแม่ชีอยู่ในวัด ปล่อยให้รุ่นนี้ล้มหายตายจากไปให้หมด แล้วไม่ต้องรับแม่ชีเข้ามาอีก เพราะว่าแต่ละคนเรื่องมาก กระทบกระทั่งกันอยู่ทุกวัน "ข้ารำคาญ.."

พอได้ยินถึงได้เข้าใจ ก็คือ บุคคลที่อยู่ในวัด จริง ๆ แล้วต้องตั้งใจ ลด ละ เลิก กิเลสของตนเอง พยายามทำ กาย วาจา ใจ ของตนให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป แต่ว่าเท่าที่พบมาส่วนใหญ่ก็คือ ปีแล้วปีเล่าก็ยังแย่อยู่เหมือนเดิม ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นมาเลย ไม่ว่าจะเรื่องเล็กเรื่องน้อยขี้หมูราขี้หมาแห้งขนาดไหน ก็เก็บเอามาพูดหมด แต่เรื่องสำคัญที่ควรจะพูดกลับไม่พูด แล้วก็ก่อให้เกิดการกระทบกระทั่งกันอยู่ได้ตลอดเวลา