[เถรี]

พ่อแม่พาเด็กเล็กมาทำบุญด้วยแล้วเด็กเดินไปทั่ว พระอาจารย์บอกกับพ่อแม่เด็กว่า “เด็ก ๆ ไม่ค่อยไปไกล พ่อแม่อย่าเป็นห่วงมาก ถ้าไม่ได้วิ่งไปถนนก็ให้ปล่อยไปเถอะ หกล้มหกลุก หัวร้างคางแตกบ้าง เขาจะได้ประสบการณ์ของเขาเอง

บางอย่างต้องเป็นประสบการณ์จริง อาตมาเลี้ยงลูกให้เขา พี่น้องหัวใจจะวายตาย ถ้าอาตมาบอกว่า “อย่าเล่นมีดนะลูก” แล้วเล่นไม่เลิก ก็จะส่งมีดให้ไปเลยสองเล่ม..! โดนบาดเข้าไปที..เข็ด ไม่เล่นอีกเลย..!

เด็ก ๆ บางคนก็ชอบวิ่งโถมเข้าไปหาพัดลมตั้งพื้น แล้วก็ไปกดปุ่ม พัดลมตั้งพื้นสูงเกือบไหล่ผู้ใหญ่ ถ้าล้มทับเด็กก็อันตราย อาตมาก็เลยเปิดพัดลม เอาไม้บรรทัดพลาสติกมาแล้วเรียกเด็กมาดู แหย่ไม้บรรทัดเข้าไป ใบพัดลมตีเปรี้ยง..!ไม้บรรทัดกระจายเป็น ๔ - ๕ ชิ้น เด็กถอยหลังสามก้าว ตั้งแต่นั้นมาไม่เข้าใกล้พัดลมอีกเลย พ่อแม่ที่ให้อาตมาเลี้ยงลูกนี่ต้องหัวใจแข็งแรงหน่อย..!

เด็กบางคนที่ชอบร้องไห้แล้วร้องกรี๊ด ๆ ๆ อาตมาก็ตีแล้วบังคับให้กรี๊ด บอกว่า “กรี๊ดดัง ๆ ชอบฟัง” ตีให้ร้องอีก..! โดนไปครั้งเดียวก็เข็ด..!”