[เถรี]

"สามเณรที่มีชื่อปรากฏในพระไตรปิฎกมีไม่กี่รูป เริ่มต้นก็ราหุลสามเณร โสปากสามเณร ปัณฑิตสามเณร สมัยนั้นจะกลุ่มสามเณรตัวเล็ก ๆ เรียกว่า สัตตรสวัคคีย์ สามเณร ๑๗ รูป โดนพระแกล้งอยู่เรื่อย จนกระทั่งไปแกล้งเอาพระลกุณฏกภัททิยเถระเข้า เพราะเห็นว่าท่านตัวเล็ก ไม่ได้คิดว่าท่านเป็นผู้ใหญ่ นึกว่าท่านเป็นเณร พระพุทธเจ้าถึงต้องตรัสห้าม แล้วก็มีศีลพระบางข้อว่าห้ามพระภิกษุแกล้งทำผีหลอก ไม่เช่นนั้นจะโดนอาบัติปาจิตตีย์ เพราะว่าไปหลอกเณรจนร้องห่มร้องไห้

สัตตรสแปลว่า ๑๗ ปัณณรสก็ ๑๕ โสฬสก็ ๑๖ อัฏฐรส ๑๘ ไม่มีนวรส มีแต่เอกูนวีสติ แปลว่า ๒๐ หย่อนหนึ่ง บาลีนี่ค่อนข้างบ้า มี ๑๙ ไม่ใช้ บอกว่า ๒๐ หย่อนหนึ่ง ขาดไปหนึ่งก็คือ ๑๙

แทนจะมีอัฏฐวีสติ ๒๘ แล้วนววีสติ ๒๙ ไปเลย เขาไม่เอา ไปเอาเอกูนัตติงส สามสิบหย่อนหนึ่ง เจอบาลีเข้าถ้าเราเขียนเพลินก็ผิดไปเลย"