[เถรี]

กระผม/อาตมภาพเคยถ่ายรูปเอาไว้ แต่ว่าสมัยนั้นเป็นกล้องฟิล์มเก่า ๆ ภาพก็ไม่ชัดเจนนัก หลังจากที่โยกย้ายวัดมาหลายแห่ง ทำให้ไม่แน่ใจเหมือนกันว่ายังสามารถหาต้นฉบับเจอหรือไม่ ?

เรื่องราวทั้งหลายนี้ ถ้าเราไม่ได้พบเห็นด้วยตนเอง ก็จะทำให้พวกเราไม่เชื่อ แต่ว่าเมื่อพบเห็นด้วยตนเอง ก็ต้องยอมรับว่าสิ่งทั้งหลายเหล่านี้มีจริง เพราะว่าการธุดงค์ครั้งต่อ ๆ ไป เมื่อถึงเวลาเข้าป่าใหญ่ดงสูง บางที ๑๐ กว่าวันไม่เจอบ้านคนเลย ไม่รู้ว่าจะหาอาหารบิณฑบาตจากที่ไหน จนต้องตั้งใจขอบารมีของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ครูบาอาจารย์ช่วยสงเคราะห์ ก็ปรากฏว่าทั้ง ๆ ที่เป็นป่า แต่มีแม่ค้าส้มตำหาบเดินสวนมา..! เมื่อเห็นพระก็ทำท่าดีอกดีใจว่าได้มีโอกาสทำบุญแล้ว แล้วก็จัดแจงตำส้มตำถวายพระ..!

กระผม/อาตมภาพได้รับบทเรียนมาหลายครั้งว่า เรื่องทั้งหลายเหล่านี้อย่าขี้สงสัย เพราะถ้าขี้สงสัยเมื่อไร บางทีเขาอาจจะไม่สงเคราะห์เราเลย จึงรับเอาอาหารที่เขาถวาย เมื่อฉันเสร็จ ให้พรเสร็จ ก็มองส่งเขาไปจนสุดสายตา

แล้วสิ่งที่สงสัยก็คือว่า หาบของเขานั้น ด้านหนึ่งก็คือพวกครก พวกเครื่องปรุง พวกผักต่าง ๆ อีกด้านหนึ่งเป็นมะละกอ ๑ ลูกเท่านั้น แต่มะละกอลูกนั้นโตเต็มหาบพอดี..! ก็เลยทำให้คิดว่าจะต้องเป็นท่านทั้งหลายที่ออกมาจากในพื้นที่แบบนั้นแน่นอน เพราะว่าพืชผลการเกษตรทุกอย่างของเขานั้น มีความเจริญงอกงามกว่าข้างนอกเยอะมาก อย่างต้นลิ้นจี่ แต่ละต้นนี่ลูกดกจนกิ่งย้อย ทั้ง ๆ ที่เป็นลิ้นจี่ป่า ที่คนไทยเราเรียกว่า "คอแลน"

เรื่องทั้งหลายเหล่านี้ ถ้าหากว่าท่านมีโอกาสเข้าไปก็ให้ระมัดระวังด้วย เพราะว่าระยะเวลาไม่นาน ทางด้านนอกจะผ่านไปหลายวันหลายคืน กระผม/อาตมภาพแนะนำพระรุ่นน้องที่อยากจะเข้าไปว่า ถ้าไปถึงตรงนั้นก็จะเป็นเขตของพวกบังบด ปรากฏว่าพระรุ่นน้องท่านเดินหายไปประมาณครึ่งวัน แล้วก็กลับออกมา