[เถรี]

เพราะการที่อาตมาพาพระไปฝึกแบบนั้น ขึ้น ๆ ลง ๆ อยู่หลายสิบรอบ จนกระทั่งชาวบ้านเขารู้กัน ท้ายสุดมีคนตกลงไปตายจริง ๆ เพราะว่าเขาไปล่าสัตว์ ล่าเสร็จแล้ว ถ้าหากว่าเดินอ้อมออกมาทางเหมืองสองท่อ เป็นระยะทาง ๓๐ กว่ากิโลเมตร แต่ถ้าปีนน้ำตกลงมา แค่ ๑๓ กิโลเมตรก็จะถึงหมู่บ้านแล้ว

พรรคพวกเขาก็ชวนกัน "เฮ้ย...ลงตรงหน้าน้ำตกนี่แหละ หลวงพ่อที่ต้นน้ำท่านขึ้นลงออกจะบ่อยไป" เขาลืมไปว่านั่นน่ะใคร ปรากฏว่าพลาด..ตกลงไปตายอยู่ตรงตีนน้ำตกนั่นแหละ คางหลุดหายไปเลย ไม่รู้ว่าไปโดนอะไร หลังยังสะพายตะกวดอยู่ ๒ ตัว ที่ตัวเองยิงได้นั่นแหละ

คราวนี้การที่เราไปปีนแค่นั้น ก็ยังทดสอบไม่ได้ เหตุที่เป็นเช่นนั้นเพราะว่า ด้วยความมั่นใจในตัวผู้นำ ก็ทำให้เขากล้าไปตามไป เอาใหม่..คนงานมาส่งข่าวว่ามีต่อหลุมอยู่ตรงนั้น เอ้า..ไปฝึกกัน พวกเราก็ถามที่ถามทาง จนมั่นใจว่าอยู่ตรงไหน

๓ - ๔ คนนี้ก็ไปนั่งหัวโด่อยู่ตรงปากหลุม ภาวนาสักพักเดียว ต่อยามมาเห็นเข้า เท่านั้นแหละ..มุดหายเข้ารูไปบอกพวก อีกเดี๋ยวออกมา ๗ - ๘ ตัว บินว่อนเลย ใครมีคาถาอะไรดีก็ภาวนาไปเถิด ตอนนั้นปรากฏว่าต่อฉลาดมาก เพราะว่าอยู่ ๆ ไอ้ตอไม้ ๓ - ๔ ตอ มาโผล่อยู่หน้าปากประตูบ้านนั้น เป็นไปไม่ได้ เพราะว่าทุกวันไม่เคยมี

ต่อก็ใช้วิธีบินเข้ามาดูใกล้ ๆ ถึงจะบินเข้ามาดูใกล้ ๆ แต่พวกเราเข้าสมาธิอย่างดีไม่กลัวหรอก ต่อก็ใช้วิธีใหม่ บินเฉี่ยวหัว วืด...วืด แรก ๆ ก็พอไหว พอเฉี่ยวเข้าสัก ๓ - ๔ ครั้ง พระอาจารย์สมพงษ์ก็พลาด เอียงหัวหลบ..เท่านั้นแหละ ๗ - ๘ ตัวกรูใส่เลย ทิดจิตรที่อยู่ใกล้ ๆ "กูไปก่อนละโว้ย..!"...วิ่งอ้าวเลย