[เถรี]

แล้วที่แน่ ๆ คือขยะเพียบ..! อาตมาเก็บได้เป็นย่าม ๆ เลย เก็บไปเผาไป เผาเสร็จก็ต้องรอดับไฟให้เรียบร้อย ไม่ให้มีสะเก็ดไฟที่จะก่อให้เกิดไฟป่าได้ค่อยเดินทางต่อ เดินไปก็เผาไป เพราะว่าสารพัดของกินของใช้เกลื่อนกลาดไปทั้งป่า เห็นท่านไปกันแล้วก็สงสารว่า "นี่ตกลงท่านไปธุดงค์กันหรือ ?" เพราะว่าเดินไป ๓-๕ ก้าวก็จะมีเศษผ้าอาบผูกไว้บอกว่าให้มาทางนี้ เดินไปอีก ๓-๕ ก้าวผูกชิ้นหนึ่ง อาตมาก็ขำ ๆ ว่าตกลงจะมีผ้าอาบมากพอที่จะผูกไหม ? สรุปว่าไปตอนท้าย ๆ มีกระทั่งประคดเอว แสดงว่าไม่มีผ้าเหลือแล้ว..!

ถ้าเป็นพวกอาตมาเดินไปที ๒๐๐-๓๐๐ เมตรก็จะสับต้นไม้เป็นเครื่องหมายไว้สักแผลสองแผล อันนี้ไม่ใช่..ประเภทเดินห่างไป ๓ ก้าวก็ผูกไว้เส้นหนึ่ง ห่าง ๓ ก้าวผูกอีกเส้นหนึ่ง ลักษณะอย่างนั้นคือคนเดินป่าไม่เป็น คนเดินป่าเป็นเขาเหลียวหลังแลหน้า มองซ้ายมองขวา มองบนมองล่าง หาเครื่องหมายเจอก็ไปต่อ