[เถรี]

ท่านทั้งหลายต้องเข้าใจว่า เวลาบนสวรรค์กับเวลาบนโลกมนุษย์นั้น สวรรค์แต่ละชั้นมีความต่างจากโลกมนุษย์ของเรา ยิ่งชั้นสูงมากก็ยิ่งต่างกันนานมาก ถ้าจะเปรียบเทียบแล้วก็เหมือนกับว่า เวลาที่เรามีความสุข แล้วทำให้เวลานั้นผ่านไปโดยไม่ทันจะรู้ตัว รู้สึกว่าครู่เดียว ทำไมถึงผ่านไปนานขนาดนั้น ? ดังนั้น..ไม่ว่าจะสวรรค์หรือพรหม ยิ่งชั้นสูงขึ้นไปเท่าไร ระยะเวลาก็ยิ่งเนิ่นนานห่างจากวันเวลาในโลกมนุษย์เท่านั้น

สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา ซึ่งเป็นชั้นต่ำสุดนั้น ๑ วันของสวรรค์ชั้นนี้เท่ากับ ๕๐ ปีของโลกมนุษย์ ถ้าหากว่าเป็นสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ ๑ วันของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เท่ากับ ๑๐๐ ปีของโลกมนุษย์ เป็นต้น

ในเมื่อองค์สมเด็จพระทศพลบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงเทศน์โปรดพระพุทธมารดาและพรหมเทวดาที่จัดเป็นอุคฆฏิตัญญูบุคคล คือแสดงแค่หัวข้อธรรมก็สามารถเข้าใจได้ ยังต้องใช้เวลาถึง ๓ เดือนของโลกมนุษย์ แล้วถ้าหากว่าทรงแสดงที่โลกมนุษย์เป็นระยะเวลา ๓ เดือน คิดว่ามีผู้หนึ่งผู้ใดที่สามารถฟังได้ตลอด ๓ เดือนบ้าง ?

พระอภิธรรมจึงเป็นธรรมะหมวดพิเศษที่ไม่ได้เหมาะสมกับมนุษย์ทั่วไป หากแต่ว่าเหมาะสมกับอุคฆฏิตัญญูบุคคลที่ฟังหัวข้อก็เข้าใจแล้ว อย่างเช่นว่า กุสลาธัมมา ธรรมอันเป็นกุศลนั้น ประกอบด้วยอะไรบ้าง ? ท่านทั้งหลายเหล่านี้ก็จะทราบว่า ต้องประกอบไปด้วย กายสุจริต วจีสุจริต มโนสุจริต เหล่านี้เป็นต้น แล้วก็ยังจะแยกออกไปว่า

กายสุจริตนั่นก็คือ การไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ลักทรัพย์ ไม่ประพฤติผิดในกาม ไม่ดื่มสุราเมรัย

วจีสุจริตก็คือ การไม่พูดโกหก ไม่พูดส่อเสียด ไม่พูดคำหยาบ และไม่พูดวาจาเหลวไหลไร้ประโยชน์

มโนสุจริตก็คือ การมีความเป็นสัมมาทิฏฐิ เห็นว่าสิ่งที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าสอนนั้นเป็นสิ่งดี เราควรที่จะทำตาม เป็นต้น