[เถรี]

วันนี้ตรงกับวันอาทิตย์ที่ ๑๒ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๖๔ บันทึกเสียงธรรมจากวัดท่าขนุนหายไป ๓ วัน เพราะว่ากระผม/อาตมภาพไปจัดการอบรมการเขียนบทความทางวิชาการ ซึ่งแตกต่างจากการเขียนหนังสือทั่วไปมาก แล้วในฐานะผู้บริหารของวิทยาลัยสงฆ์กาญจนบุรีก็หนีงานไม่ได้ ในฐานะเจ้าภาพยิ่งหนีงานไม่ได้ใหญ่ หนีงานแล้วไม่มีคนจ่ายเงิน..! อยู่ในห้องแอร์ ๒ วันเต็ม ๆ จะโดนไข้จับตาย

ในส่วนที่ผ่านมา ก็มีเสียงสวดพระคาถาเงินล้าน ๑๐๘ ลงไปทดแทนไว้ให้ คราวนี้การที่เราจะใช้พระคาถาอะไรก็ตาม ส่วนที่ต้องคำนึงถึงเลยก็คือความจริงจังและสม่ำเสมอ เพราะว่าคาถาเป็นพื้นฐานของอภิญญา คนจะเล่นอภิญญาต้องเป็นคนเด็ดขาดจริงจัง จะไปทำเล่น ๆ แบบแก้บนไม่ได้ ถ้าเราสามารถทำได้สม่ำเสมอ ก็คือเคยภาวนาวันละเท่าไรก็เท่านั้น ต่อเนื่องกันอย่างน้อย ๒ เดือน ผลก็จะเกิด

แต่คราวนี้ ส่วนใหญ่แล้วพวกเราก็มักจะไปทำผิดวิธี เพราะว่ามักจะไปใช้คำว่า "สวดพระคาถา" คาถาเขาให้ใช้เป็นคำภาวนา ก็แปลว่าต้องจับควบคู่ไปกับลมหายใจเข้าออก ไม่ต้องไปกังวลว่าลมจะกระทบฐานไหน ให้รู้ตลอดไปตามคาถาที่เราว่าก็ใช้ได้แล้ว เพราะว่าถ้าไปมัวแต่ไปห่วงฐานกระทบของลม ใจก็จะพะวง แล้วจะทำให้มีผลน้อย

เรื่องพวกนี้ ความจริงแล้วไม่ควรที่จะต้องมาบอกกล่าวกันให้เสียเวลา เพราะว่ากระผม/อาตมภาพเองตั้งแต่ทำมา ที่หลวงพ่อฤๅษีฯ ท่านให้คาถาเอาไว้หลาย ๑๐ หรือนับเป็น ๑๐๐ บท ไม่เคยสงสัยเลยว่าต้องทำอย่างไร พอท่านให้มาก็ไปตั้งหน้าตั้งตาภาวนา แล้วผลก็เกิดเอง